2) Дастанның таяқшаңды түсіріп алма» деуінің сыры неде деп ойлайсын?
3) Мәтіннің негізгі бөлімінің мазмұнын I жакка озгертіп, кыскаша баяндап
бер
​

"гранатовый браслет" рассказывает о настоящей любви, которая не ожидает ни малейшего ответа на свои чувства. житков даже не надеялся когда -либо встретиться тет-а-тет с женщиной, которую любил долгие годы. ему было достаточно знать, что она где-то рядом, видеть ее вдали. когда у него отняли и эту возможность, его жизнь стала бессмысленной. она потеряла любый планы на будущее, больше некого стало искать, ловить мимолетные взгляды, надеяться, что ее руки прикоснуться к тем вещам, которые и он держал в руках.

безответная любовь-трагична, но она единственная, которую нельзя заподозрить в выгоде.  

так вони найхоробріші кожний у свого народу. але ж наскільки вони різняться. ахіл - сильний воїн, але його гординя робить з нього кровожерливого монстра. він знущається навіть над тілом загиблого ворога. заради гордині полишає троянців напризволяще, і лише коли ворог підступає до флоту згоджується з умовами . як мені здається, не дуже далеко він був від зради.

  гактор хоча й розуміє, що все одне загине йде в бій за батьківщину. а його любов до родини не можливо передати словами.

бажав би я мати краще за друга гектора, ніж ахіла. 

прачынаюся я як-то раніцай ад галаўнога болю (учора добра адзначылі свята) і настойлівага патрабаванні сына - тат, ну тат, нам ўчора складанне выдалі і мне за яго настаўнік нічога не паставіў. усім паставіў, а мне няма. давай я табе яго прачытаю. тат, ну тат саш, з цяжкасцю кажу - давай потым (галава трашчыць), усе равносейчас нічога не разумею, нават слухаць не магу ўламаць ён усё-ткі меня.тема-то хоць якая была - пытаюся.- пра прыроду - кажа трэба было напісаць, я і напісаў па лес і зайцоў. - ну давай ..зараз паспрабую даслоўна пераказаць само складанне - ледзь больш за палову школьнай старонкі ў лінейку.такім чынам ў адным лесе - пачаў сашка, - пабудавалі завод, дзе з зайцоў шылі футры (пасля першых слоў, вочы мае сталі самі сабой павольна адчыняцца і вось, калі на завод прывялі чарговую партыю зайцоў яны вырашылі арганізаваць уцёкі(передглазами сталі ўсплываць кадры з асвенціма доўгая чарада няшчасных зайцоў перад велізарнымі завадскімі варотамі на фоне чадящихтруб. свядомасць стала распагоджвацца некалькі зайцоў сабраліся вкучку і сталі абмяркоўваць план уцёкаў. было вырашана зрабіць падкоп подколючей дротам і ўцячы ў лес (нягледзячы на пульсавалую галаўны боль я стаў павольна складацца напалову падпольшчыкі блін ивот, калі падкоп быў гатовы, некалькі зайцаў вырваліся на свабоду ибыстро пабеглі ў лес. па іх сталі страляць, але зайцы уворачивались отпуль. тады ў пагоню кінуліся ахоўнікі з сабакамі натуральна - столькі футраў без дазволу ўцякае. ціхая істэрыка, ржаць не магу, баюся галава расколецца, слёзы з вачэй адзін заяц доўга пятляў па лесе і яму ўдалося адарвацца ад пагоні (лёс астатніх невядомы, магчыма, што футра з іх насіў хто-небудзь з чытачоў дадзенага ліста. ўсхліпы - сын - не працягвай - літасці нарэшце-то выматаны пагоняй заяц ўляцеў на лясную палянку і ўпаў на траву, цяжка дыхаючы (дзякуй табе зайцаў бог, збярог, не даў згінуць на заводзе .. мыканне ў падушку).і тут зайцу на нос з дрэва зваліўся восеньскі жоўты лісцік, заяц паглядзеў на яго (вы гэта ўяўі сказаў: - прыгажосць-то !

в этом стихотворении автор пытается показать любовь моря к небу, восхищение им, и нежелание быть без него. здесь проходит аллегория.по-моему мнению тут идет сравнение любви моря к небу, как любви женщины к мужчине.сам эмоциональный накал в стихотворении не дает остывать чувствам и приводит к мыслям о сильной привязанности и любви. нежелании быть одним, без объекта привязанности.по-мне это стихотворение больше наполенно психологическими переживаниями личности, и переносе их на такие объекты как море и небо. как бы одушевляя неодушевленное.и в начале мы видим восхищение морем, автора.он восхищается самим морем и его "чувствами"автор любуется морем, а оно любуется небом.это все что я могу сказать, стихотворение прочитала первый раз)