Сачыненне па камедыи кандрата крапивы "хто смяецца апошним" на тэму сучаснасць і актуальнасць камедыі

Туляга сумленны, працавiты i сцiплы чалавек. вызначальнай рысай яго характара з"яуляецца баязлiвасць. магчыма, каранi яе у былым жыццi тулягi, прывучанага слухацца начальства, нiкому не пярэчыць, быць пакорлiвым. страх  тулягi, безумоуна, абумоулены i грамадскай атмасферай таго часу, калi iснавалi усеагульная падазронасць i недавер, калi чалавека без усякай прычыны маглi арыштаваць. баючыся нават уласнага ценю, запуганы прайдзiсветам гарлахвацкiм, туляга згаджаецца напiсацт навуковую працу свайму дырэктару. востра перажываючы свае становiшча вучонага-парабка,  туляга паступова пазбауляецца уласцiвага яму страху. нерашучы i баязлiвы, ен у канцы камедыi з"яуляецца самым актыуным у барацьбе з гарлахвацкiм, у качатковым яго выкрыццi. ен не толькi пiша даклад, якi паказау невуцтва лжэвучонага, але i з горда паднятай галавой, з пераможцы праходзiць пауз гарлахвацкага. бязмоуна шлях героя да перамогi быу нялегкiм. пераадолiць сваю баязлiвасць i нерашучасць яму чулыя адносiны калег па працы - чарнавуса, веры, левановiча. дзякуючы iх намаганням зрываецца маска вучонага з невука i паклепнiка, высмейваецца падхалiмства i прыставальнiцтва, кар"ерызм i двурушнiцтва. апошнiмi, на шчасце, смяюцца сумленныя 

счастливые часов не – счастливые не замечают, как проходит время. чем счастливее человек, тем быстрее для него бежит время.

и дым отечества нам сладок и приятен - соскучившись по родине и в близи почувствовать запах родных просторов становится приятно.

дома новы, а предрассудки стары - дома можно обновлять, а предрассудки-это успех всего человечества.