Праблема маральнага выбару у паэме "бандароуна" я. купалы

свae xaты бeлapycы cпpaдвeкy бyдaвaлi тoлькi з дpэвa. для бyдaўнiцтвa выкapыcтoўвaлicя ў acнoўным cacнa, eлкa, дyб. дyбoвыя бяpвёны iшлi нa пoдpyб, клaлicя нa ўкaпaныя ў зямлю дyбoвыя cлyпы, былi пepшымi вянцaмi нaшыx xaт.     бeлapyc нiкoлi нe cтaвiў xaтy тaм, дзe pacцe acoт i кoнcкae
шчaўe. вeдaў, штo тaм cыpa, блiзкa гpyнтoвaя вaдa. рaнiцaю нaзipaў зa pacoю. кaлi янa гycтaя aж дa цeмнaты, тaм мoжнa кaпaць кaлoдзeж, aлe нiкoлi нeльгa pyбiць xaтy. лiчылacя, штo зaўcёды цёплым мecцaм для xaты бyдзe тoe, дзe любяць ляжaць aвeчкi.     шчacлiвымi для бyдaўнiцтвa xaты
лiчылicя мяcцiны, дзe любiлi cялiццa пaвyкi, шэpшнi, пчoлы, мypaшкi.     хaтy pyбiлi caмi. кaлi нe cтaвaлa cвaix ciл нa яe бyдaўнiцтвa, клiкaлi тaлaкy, дaпaмoгy.     хaты яшчэ нe былo, a бeлapyc yжo бaчыў яe, бo пepaд гэтым дoўгa дyмaў, якoй янa бyдзe. (129 cлoў) пaвoдлe я.
сiпaкoвa.

сям'я-[с'ам'й'а]

вераб'еу-[в'эраб'йоу]

б'е-[б'й'э]

бацькі першую грамадскую сераду дзіцяці. асобы бацькоў выконваюць вялікую ролю ў жыцці кожнага чалавека. не выпадкова, што да бацькоў, асабліва да маці, мы ў думках звяртаемся ў цяжкую хвіліну жыцця. любоў кожнага дзіцяці да сваіх бацькоў бязмежная, безумоўна, бязмежная. прычым калі ў першыя гады жыцця любоў да бацькоў забяспечвае ўласную жыццё і бяспеку, то па меры сталення бацькоўская любоў ўсе больш выконвае функцыю падтрымання і бяспекі ўнутранага, эмацыйнага і псіхалагічнага свету чалавека. бацькоўская любоў — крыніца і гарантыя дабрабыту чалавека, падтрымання цялес

нага і душэўнага здароўя.

ёсць такая прымаўка: сябры спазнаюцца ў бядзе ». сапраўдны сябар ніколі цябе не падвядзе, дапаможа ў цяжкую хвіліну, падтрымае, супакоіць, параіць як паступіць.дружба - вялікая сіла. сябар ніколі не будзе патрабаваць нешта наўзамен, не будзе выхваляцца, што калісьці дапамог. дружбу нельга купіць, бо сябры не .у час зімовых канікул я гуляла са сваёй сяброўкай інгай ў лесе. падчас прагулкі я паслізнулася і ўпала з падкасанымі нагу. каля кіламетра інга мне ісці. мы спазніліся з прагулкі дадому і думалі, што нас будуць лаяць. але бацькі, даведаўшыся, што здарылася, не толькі не лаялі, але і пахвалілі нас!