Тәуелсіздікке қалай қол жеткіздік​

1991 жылы Жоғарғы Кеңестің депутаты болған қазіргі абыз ақсақал Сұлтан Сартаев тарихи жиында Қазақстан Тәуелсіздігі туралы үлкен баяндама жасағанын жадынан бір сәтке де шығармаған.

Біз бұған дейін де айтқан пікір еді, бірақ қайталаудың реті келіп тұр. Негізі мемлекет құру деген ұлы процесс заманақырға дейін жалғаспақ. Мына дөңгеленген дүниеде а жаралғалы бері талай империялар өткен, қазір жұрнағы да қалмады. Талай жоқ мемлекеттер өсіп өнді.

Қазақ та қайтадан ел құрап, өз алдына мемлекет жариялағалы 24 жыл болып отыр. Бұрын да жоқ емес едік, бар едік, бірақ заман тар еді. Ұранымыз, мақсат-мұратымыз мүлде өзге сипатта еді.

Міне 24 жыл, кейбір мәселелерде күмілжіп қалып, күңкілден әріге а та - шекарамызды нақты білеміз, өз әскеріміз, астанамыз, жеріміз, еліміз бар жұртқа айналдық. Азаттықтың арқасында Мәңгілік ел болу деген ұлы мұратымызды да айқындап алдық.

Барлығы өтеді – қалатыны ел, қалатыны жер, қалатыны ұрпақ. Сол ұрпақ қанмен, термен келген Тәуелсіздікті құрметтей түсуі үшін үнемі еске салып отыру - бізге міндет.

столкновения двух романтических героев, неспособных бескорыстно любить, ведет к страшным последствиям и описать эти последствия

у меня стихотворение родина.

лермоньтов никогда не подражает и никогда не выдумывает,а пишет о том,что его действительно волнует.вот таким волнующим стихотворением я считаю "родина".первая строка "люблю отчизну я,но странноую любовью! "ясно даёт понять,что нужно любить частичку своего края,своей родины.всегда милей та сторона ,где ты родился.даже в самых горячих схватках родной уголок оставался заветным.всё богатство мира не может заменить начало своеё родины,и где бы ни был человек это остаётся с ним.каждая строчка поэта прожитый день его реальности.поэт описал многообразие природы,етм самым передал подлинное своё чуство.любовь к отечеству здесь истинно свято и разумно.идея стихотворения отразилась и в его композиции. в стихотворении меньше метафор,но больше красочных эпитетов.стих читается плавно и непринуждённо.поэт тянется душой к крестьянской россии ,наблюдая за жизнью простых людей.здесь он видел рабскую покорность,его смирение.он переживал за свой народ,хотел видеть его счастливым.сердце его разрывалось от одной  мысли ,что несломленна воля народа.и в горестях и радостях народ любит свою отчизну.каждая строчка поэта раскрывает смысл любви к отчизне.здесь всё отражено подробно и трепетно.поэт выделил истоки проблемы,волновавшие последующее поколение лириков.

  любить и дорожить своей призвание каждого человека.