Анализ стихотворения (верша), Микола Арочка - 'Хлеб роднай мовы'
( )

напишу на языке,а ты переведи,князя нам показывают ответственным,он хоть и стройгий но он пытается защитить свой народ.зубр-это образ природы.эта поэмма стала популярной,она стала нашим гимном.князя нам показывает мудрым,и автор к нему отосится с уважением.он на протядении всей паэммы расказывает про его заслуги,восхлавляет его.он много подвигов совершил и эта паэма нам не забывать про его.только красиво оформи и переведи)надеюсь хоть немного.

1. а зараз мушу спяшацца дадому: ужо поўнач, а дарога далёкая. [ ]: [ ],а [ ].

2. яшчэ цвілі познія палявыя кветкі, а на месцы тых, што адцвілі  ў канцы лета, даспявала і сеялася на зямлю насенне – чорныя, шэрыя і жоўтыя зярняты, якімі так любяць ласавацца дробныя птушкі:   шчыглы, чыжы .

[ ], а [ (што) ], (якімі

3. неба было чыстае, сонца свяціла ярка, аднак не грэла: надыходзілі самыя марозныя дні зімы. [ ], [ ]: [ ].

у правильній трикутній піраміді висота дорівнює н, а бічні грані нахилені до площини основи під кутом α. визначити об’єм кулі, вписаної в дану піраміду.

мне вельмі падабаецца мая пакой. яна ўтульная, цёплая і светлая, таму што ў ёй вялікае акно. мой пісьмовы стол каштуе каля акна. калі я стамляюся, люблю глядзець у акно на тое, як пампуюцца вяршыні дрэў, кудысьці плывуць аблокі, змяняюцца фарбы на заходзе сонца. побач са сталом - кніжны шафу. у ім мае любімыя кнігі і цацкі: мішка, знайкам, нязнайка. я з імі цяпер не гуляю, і яны сумуюць. напэўна, ўспамінаюць, як зусім нядаўна я шыла ім розныя адзежкі, задавальняла з мамай і сястрычкай спектаклі. наадварот шафы, ля сцяны, стаіць мая ложак. гэта мой ружовы востраў. ружовы - таму што ложак накрыта ружовым покривалом. на гэтай выспе я з сяброўкамі сакрэтнічаць і мару. а ноччу на маім чароўным востраве мне сняцца казачныя сны.            я вельмі люблю сваю пакой.