Бел яз. составьте мини сочинение на языке на поговорке янки купалы не шукай ты шчасця, доли на чужым далёким поли.

хлопчык сказаў: "я прыйду сёння ўвечары".

мая радзіма

беларусь! цікавы край, мужны, працавіты і гасцінны народ! гэта можна пачуць у размове, пачуць ад тых, хто ў гады вайны змагаўся з ворагам на беларускай зямлі, і ад тых, хто часова жыў у нашай рэспубліцы або проста прыязджаў да нас па якіх-небудзь справах, і ад тых, хто ведае беларусь з кніг, газет, паўражаннях сваіх таварышаў.

беларусь мае добрую славу ва ўсім свеце. слава яе звязана з гераізмам, праяўленым беларускім у гады ліхалеццяў, з велізарнымі пераўтварэннямі, што адбыліся ў краіне з таго часу, як народ стаў гаспадаром свайго лёсу, з матэрыяльнымі і духоўнымі здабыткамі, якіх з кожным становіцца больш і больш.

той, хто прыязджае ў нашу рэспубліку, не ўбачыць тут ні марскога ўзбярэжжа, ні высокіх гор, ні бязмежных стэпаў, ні пясчаных пустыняў з рэдкімі аазісамі. тэрыторыя беларусі пераважна раўнінная, перасечаная невысокімі ўзгоркамі, пакрытая лясной і травяной расліннасцю. дзе б мы ні апынуліся ў рэспубліцы, усюды ўбачым нямала цудоўных куткоў, якія надоўга пакі светлы след у памяці.

мой самы дарагі чалавек.

напэўна, тысячы твораў напісаныя пра маму. для кожнага чалавека мама - гэта самае дарагое і святое ў жыцці. вельмі цяжка перадаць, што для цябе значыць мама. гэта ўсё роўна, што напісаць пра значэнне сонца для ўсяго жывога на планеце. чалавек з самай першай хвіліны свайго жыцця непарыўна і назаўсёды звязаны з мамай. гэта самае першае слова, якое прамаўляе дзіця, і ў самыя цяжкія хвіліны жыцця мы заўсёды звяртаемся да мамы.

маю маму клічуць анастасія. яна такая ж прыгожая, як і яе імя. у маёй мамы вялікія карыя вочы, а галоўнае яны заўсёды іскрацца пяшчотай і клопатам. я здзіўляюся, як яна паспявае зрабіць тысячы спраў. у доме заўсёды чысціня і парадак, мама вельмі смачна гатуе. з хатнімі справамі яна спраўляецца лёгка, усё спорыцца ў яе руках. яна на ўсё знаходзіць час, як быццам у яе сутках больш гадзін, чым ва ўсіх!

мама працуе лекарам, яе цэняць на працы. яна з дзяцінства марыла стаць урачом, хацела людзям у цяжкія для іх дні, лячыць іх, падтрымліваць добрым словам у цяжкі момант. з працы, нягледзячы на стомленасць, мама заўсёды вяртаецца дадому ў добрым настроі. а яшчэ яна вельмі вясёлы і спагадны чалавек. у мамы вельмі шмат сяброў. са сваімі сяброўкамі яна сябруе з ранняга дзяцінства. толькі вельмі добры чалавек можа захаваць і пранесці дзіцячую сяброўства праз столькі гадоў.

мая мама самая выдатная, самая лепшая на свеце. калі я была маленькая, я часта хварэла. матуля не спала начамі, перажывала, хваляваліся. я памятаю, як яна вучыла мяне чытаць, пісаць, а яшчэ мама шмат малявалі. яна распавядала мне казкі і адначасова малявала іх для мяне. мама - гэта мой сябар, суразмоўца і памочнік. я заўсёды ў любую хвіліну магу звярнуцца да мамы. яна мяне заўсёды выслухае, дапаможа і падтрымае ў цяжкую хвіліну. мама - такі блізкі чалавек, жыццё без якога проста немагчыма. яна заўсёды побач, родная, кахаючая, клапатлівая. я не магу нават у думках аддзяліць сябе ад матулі. яна разам са мной перажывае мае няўдачы, разам са мной радуецца маім поспехам. мама заўсёды імкнецца засцерагчы мяне ад няправільных учынкаў і крокаў, але, на жаль, я не заўсёды прытрымліваюся яе парадаў, аб чым потым вельмі шкадую.

як я люблю залезці да мамы на калені, прыціснуцца да яе і адчуць асаблівы, родны пах. у гэты момант я адчуваю такую абароненасць і ўпэўненасць, якую, напэўна, адчуваю птушаняты ў шкарлупіне. калі мы доўга не бачымся, вельмі не хапае дотыку добрых і далікатных мамчыных рук, яе ласкавага і далікатнага галасы. вядома, матуля часам можа і заругать, і хмурна зрушыць бровы. але нават у гэтыя моманты ў яе вачах прадзімае бязмежная любоў і напэўна ад гэтага адчуваеш сябе вінаватай.

матуля - гэта яшчэ свята. да раніцы майго дня нараджэння яна заўсёды ўпрыгожвае мой пакой шарамі і рознакаляровымі плакатамі.

мы ўсе спяшаемся вырасці. мы стараемся здавацца дарослымі ў школе і ў двары. але толькі калі надыходзіць ноч і за акном цёмна я зноў маленькі і безабаронны дзіця. дзіцяці вельмі неабходна, каб матуля паклала зручна падушку, схавала коўдрай, пацалавала і сказала: «дабранач сонейка, прыемных сноў».

я вельмі моцна люблю сваю маму. сілу гэтага пачуцця немагчыма выказаць словамі. я хачу сваёй матулі доўгіх гадоў жыцця, каб яна ніколі не хварэла. а я буду старацца не засмучаць яе.