Хикэя дуслар белэн коннэр кунелле утэ бэйлеклэр кергэн

Дуслар-ин яын кешелэр алар. мин аларга шатлыкларымны ,кайгыларымны сойли алам. дуслары белэн бик куп кызыклы вакыйгалар була. сезгэ шунын берсен сойлэп китэсем килэ.бу вакыйга минем дустым - азат белэн булды азат бүген соң уянды. тиз генә юынды, ашады да, китапларын сумкасына тутырып, мәктәпкә йөгерде. дәресләр башланган иде инде. азат сыйныфка йөгереп керде, дәресе бара икән. классташлары азатка гаҗәпләнеп карадылар. “тагын соңга калдың, бу юлы ни булды? ” – дип сорады укытучы. азат башта каушап калды, тынычлангач, гаҗәеп бер вакыйга сөйләде. – мин мәктәпкә бара идем. күрәм, агачта кечкенә генә бер песи утыра. агач төбендә исә бер кызчык елап басып тора. мин тиз генә агач башына менеп, песи коткардым. шуннан соң юл аша чыгарга теләгән идем, ә анда зур сумкалар күтәреп басып торган әбине күрдем. ул миннән юл аркылы чыгарырга ярдәм сорады. аңа да ярдәм иттем, әмма шулвакыт үземнең мәктәпкә соңга калганымны аңладым. – соңыннан ни булды? – дип сорады укытучы. – мин парк аша гына, турыдан чыгарга булдым. паркта караңгы иде. беркем дә күренми. шунда көтелмәгән хәл булды. паркта миңа чит планетадан килгән кешеләр очрады. шунда бөтен класс кычкырып көлеп җибәрде. – нинди кызык вакыйга! шуннан тагын ниләр булды? – дип елмайды укытучы. шулчак әнисе тавышына уянып китте малай. башта ул берни аңламыйча торды. төш кенә күргән икән бит азат. ул сәгатькә карады. аһ, сәгать уклары 8гә якынайган икән инде! дәресләрен әзерләмәгәнен дә онытып, иртәнге ашын да ашап тормыйча, малай мәктәпкә йөгерде. мәктәптә соңга калганын ничек аңлатыр инде хә без дусларым белэн уйнарга , саф-хава суларга чыгабыз , алар белэн гел кунелле. минемчэ ,дуслары булган кеше бик бэхетле кеше ул , чонки дуслар белэн гел кунелле!

Вася вышел на улицу.на улице была тишь ,да гладь.мальчик запер дверь на ключ.по земле пробежал еж, ипугавшись вдруг откуда-то мышь.подружка катя дяди петина дочь испекла вместе с мамой в печи калач.катя ивася и еще один их товарищ. коля пошли на ловить ершей .сначала они шли через поле на которм росла рожь,которую доверили стеречь сторожу дяди пети ,затем свернули в лес где было много дичи.когда они подошли к речке защебетал где-то чиж.друзья закинули удочки , на крючки они нацепили маленький мякиш хлеба . вдруг катя закричала испугавшись ,рядом с ней прополз уж.на удочку коли попался такой большой ерш ,что друзья попросили у сторожа дяди пети так как он был силач на всю деревню.дядя петя вытащил рыбу ,и все начали готовить на костре уху, вкусная получилась уха.так они и сидели у костра и разсказывали ,и незаметили как спустилась полночь.пет расказал про богатыря илью муромца у которого был меч вессивший аж шестнадцать пудов.подул ветер зашелестел камыш ,и тут все увидели какую они глушь забрели.друзья все-таки остались ночевать в лесу воэле речки.настало утро ,друзья еще порыбачили и потом пошли с уловом домой. попути они встретили федора петровича,он был в деревне богач. ему за хотели продать свой улов ,федор петрович купил рыбу, друзья довольные пошли дальше домой .там приняли душ,а потом пошли в магазин и купили кате красивую брошь.на оставшуюся мелочь друзья купили морожинного.