Татарскую сказку на перевод сделать, у меня не получается. тавык, тычкан һәм көртлек бергә торалар икән. беркөнне тавык арпа бөртеге тапты. — арпа таптым, арпа таптым! аны тегәрмәнгә кем алып бара? — мин бармыйм,— диде тычкан. — мин дә бармыйм,— диде көртлек. нишләргә? тавык арпаны тегермәнгә үзе алып барды. — өйгә онны кем алып кайта? — дип сорады тавык. — мин алып кайтмыйм,— диде тычкан. — мин дә алып кайтмыйм,— диде көртлек. яхшы. тавык онны үзе алып кайтты. — ипине кем изә? — дип сорады тавык. — мин измим,— диде тычкан. — мин дә измим,— диде көртлек. тавык ипине дә үзе изде. — мичкә кем яга? — дип сорады тавык. — мин якмыйм,— диде тычкан. — мин дә якмыйм,— диде көртлек. тавык мичне дә үзе якты. — мичкә икмәкне кем куя? — дип сорады тавык. — мин куймыйм,— диде тычкан. — мин дә куймыйм,— диде көртлек. тавык икмәкләрне дә үзе куйды. икмәкләр бик тәмле — булып пештеләр. тавык аларны алып өстәлгә куйды да: — ә икмәкне кем ашый? — дип сорады. — мин ашыйм,— диде тычкан һәм өстәл янына килеп утырды. — мин дә ашыйм,— диде көртлек, ул да килеп утырды.