Вопросы по произведению «История одного города» 1.В каком ключе выдержано начало повести? Можно ли доказать, что писатель имеет в виду историю России?

2.Какова композиционная роль «Описи градоначальникам»? Как в этой главе показаны взаимоотношения народа и правителей?

3.Какие сходные черты можно отметить в образах градоначальников, исходя из содержания "Описи градоначальникам"?

4.Дайте подробную характеристику Брудастому. Почему его назвали Органчиком?

5.Что позволяло Брудастому управлять городом и держать в страхе обывателей?

6.Как в главе "Органчик" выражена авторская позиция? Был ли смысл в "войнах за просвещение"? С какой целью вёл их Бородавкин? Как ведут себя глуповцы во время этих войн? Каких взглядов придерживался Прыщ? Как относились глуповцы к установленным в городе порядкам и к поведению градоначальников?

7.С каких художественных средств раскрывается образ Угрюм-Бурчеева? Какие детали портрета служат средством его характеристики? Объём ответа не менее 50 слов, не считая цитат.

8.Чем интересен проект Угрюм-Бурчеева? Почему его идеи автор называет «систематическим бредом»?

9.В чём, по вашему мнению, причина несчастий глуповцев? Есть ли в повести ответ на этот вопрос?

андрей аршавин пишет тебе мальчик как ты добился таких успехов я хочу тоже быть я учусь в спартивной школе хожу на футбол он мне нравица играть в фуибол я играю с во дворе и на фискультуре а кто тебя научил так играть в футбол

кружыць рознакаляровая завіруха. абрывае восень раскошны ўбор дрэў, кідае яго на дарогі, нясе ў лужыны, нібы імкнучыся змыць яркую вясёлую фарбу. на ветры трапечуць апошняе лісце. здаецца, вось-вось адарвуцца ад галінкі, зваляцца на зямлю, і лес адразу зрадзее, папрастарнее і святлей. з кожным днём празрысцей становіцца лес. губляе ён сваю таямнічасць, губляе на зямлю раскошны ўбор. у сонечныя дні, якія вельмі падобныя на вясновыя, добрыя шпацыры ў лесе. і ёсць тамака выдатная паляна, куды я з сябрамі або адна хаджу адпачываць. гэта мой каханы куток, дзе можна правесці трохі вольнага часу. зелянява-жоўтая трава на палянцы, блакітнае неба і ласкавае сонца. прыбраная рябина з вясны да восені. з кожным днём усё аранжавей і ярчэй становяцца ягады на ёй. пакуль, нарэшце, не ўспыхнуць на лясным узлеску рябиновые кастрыцы. доўга будуць гарэць яны, азараючы лес сваім лядоўням полымем, пакуль не наляцяць на іх шумныя і шустрыя чароды драздоў на вясёлы . на лясным узлеску прыцягвае да сабе ўвага не толькі прыгажуня-рябина, але і дрыготкая, якая ўздрыгвае апошнім лісцем асіна. ні для каго, мусіць, не таямніца, што асіне «халодна» стала, варта толькі падзьмуць невялікаму ветрыку. хвосцік, да якога прымацаваная ліставая пласцінка, доўгі і тонкі, і форма ў яго не як у іншых – цыліндрычная, а плоская, пляскатая з бакоў. вось вецер і можа, як яму жадаецца, круціць ліст направа і налева, і дрыжыць ён таму. асіна – дрэва прыгожае. у маладых осинок лісце вельмі падобныя на лісце таполі, і дрэўца можна зблытаць з топольком. асабліва добрыя восеньскае лісце, яны бываюць самых розных расфарбовак: і жоўтыя, і барвовыя, і чырвоныя, і памяранцавыя. пазней увосень паляну і маладыя осинки: іх гладкія зелянявыя ствалы разам з беластволымі бярозкамі ўносяць у змрочны лес ажыўленне. і яшчэ ёсць у асіны адна асаблівасць. пазней увосень, калі ўжо мінуе лістапад, у яе пачынаецца ветвепад. тонкія галінкі рознай даўжыні, нібы лісце, на зямлю. на канцы галінкі ныркі, а ў іх будучае лісце. яе не зламаў вецер, яна сама аддзялілася ад дрэва, як жоўклы ліст. узімку, калі снег атуліць дрэвы і галінкі асіны нічым не вылучаюцца сярод іншых, іх можна пазнаць па гусце – яны горкія і маюць своеасаблівы пах. вядома, у гэтым лесе ёсць яшчэ шмат цікавага, але мне і запомнілася гэтая паляна. я кахаю гэтае месца ў лесе за тое, што тут можна выдатна правесці час, палюбавацца прыгажосцю лесу, паляны. і я з задавальненнем бываю тамака.

лермантову дорого в этом герое его свободолюбивость .лермонтов скорей всего находит схожие черты между собой и мцыри

всегда   было   тяжело   жить   вдали   от   родины.не   исключение   и   сегодняшние  украинцы   которым   приходиться   работать   за   границей ,но   работать   надо   ,чтобы прокормить   свои   семьи. они   там   чужие.