Составьте Синквейн к рассказу Б. Житков Про обезьянку. Про Юхименко

обуза

своенравный, непоседливый

скачет, портит, веселит

не ужиться обезьяне с человеком

изгой

пройдя между двумя соснами, я оказался на берегу озера, которое раскинулось передо мной полотном, блещущим яркими красками. в нем как в чистейшем зеркале отражались живописные берега и солнце, бывшее в зените, бросало веселые блики на стоящие по берегам деревья. гладь воды принимала цвета, которые услужливо преподносило ей все вокруг: здесь была и насыщенная зелень прибрежных трав, и охристо-красные тона стволов сосен, и желтое золото кувшинок, в нем отражалась листва всех мыслимых и немыслимых цветов, белизна проплывающих облаков, но над всем этим преобладала небесная лазурь того неповторимого оттенка, который бывает над только над лесом. все это радужное буйство красок делало лесное озеро достойным кисти художника.

прачынаюся я як-то раніцай ад галаўнога болю (учора добра адзначылі свята) і настойлівага патрабаванні сына - тат, ну тат, нам ўчора складанне выдалі і мне за яго настаўнік нічога не паставіў. усім паставіў, а мне няма. давай я табе яго прачытаю. тат, ну тат саш, з цяжкасцю кажу - давай потым (галава трашчыць), усе равносейчас нічога не разумею, нават слухаць не магу ўламаць ён усё-ткі меня.тема-то хоць якая была - пытаюся.- пра прыроду - кажа трэба было напісаць, я і напісаў па лес і зайцоў. - ну давай ..зараз паспрабую даслоўна пераказаць само складанне - ледзь больш за палову школьнай старонкі ў лінейку.такім чынам ў адным лесе - пачаў сашка, - пабудавалі завод, дзе з зайцоў шылі футры (пасля першых слоў, вочы мае сталі самі сабой павольна адчыняцца і вось, калі на завод прывялі чарговую партыю зайцоў яны вырашылі арганізаваць уцёкі(передглазами сталі ўсплываць кадры з асвенціма доўгая чарада няшчасных зайцоў перад велізарнымі завадскімі варотамі на фоне чадящихтруб. свядомасць стала распагоджвацца некалькі зайцоў сабраліся вкучку і сталі абмяркоўваць план уцёкаў. было вырашана зрабіць падкоп подколючей дротам і ўцячы ў лес (нягледзячы на пульсавалую галаўны боль я стаў павольна складацца напалову падпольшчыкі блін ивот, калі падкоп быў гатовы, некалькі зайцаў вырваліся на свабоду ибыстро пабеглі ў лес. па іх сталі страляць, але зайцы уворачивались отпуль. тады ў пагоню кінуліся ахоўнікі з сабакамі натуральна - столькі футраў без дазволу ўцякае. ціхая істэрыка, ржаць не магу, баюся галава расколецца, слёзы з вачэй адзін заяц доўга пятляў па лесе і яму ўдалося адарвацца ад пагоні (лёс астатніх невядомы, магчыма, што футра з іх насіў хто-небудзь з чытачоў дадзенага ліста. ўсхліпы - сын - не працягвай - літасці нарэшце-то выматаны пагоняй заяц ўляцеў на лясную палянку і ўпаў на траву, цяжка дыхаючы (дзякуй табе зайцаў бог, збярог, не даў згінуць на заводзе .. мыканне ў падушку).і тут зайцу на нос з дрэва зваліўся восеньскі жоўты лісцік, заяц паглядзеў на яго (вы гэта ўяўі сказаў: - прыгажосць-то !