Проблематика твору "Кароліна"

      в самом начале осени погода теплая, а природа удивительно красивая. еще зеленый стоит на краю леса дуб. пожелтели березки. ярко пламенеют листья осин и кленов. радуют поздние осенние цветы.

      вот наклонилась над рекой грустная ива. она пускает по воде желтые листочки. они похожи на маленькие лодочки. чудесный пейзаж? жаль прощаться с золотой осенью.

в этой повести встречаются волшебные герои: черт, ведьма, пацюк. черт – украл луну стало вокруг темно и ничего не видно и с этого всё началось ., ведьма летала по небу, а пацюк даже связался с самим чертом.  оксана попросила вкулу, чтобы он достал ей черивечки , прямо как у самой царицы . только тогда она выйдет за него замуж.в пред рождественскую ночь солоха запихнула в мешки чуба, дьяка, черта, голову. чуб и дьяк оказались вместе в одном мешке, а черт и голова – в разных. они потом оказались в разных местах.вакуле    в мешке достался черт, и поэтому вакула оседлал черта и отправился в санкт-петербург царице за черевичками . черт, когда они прилетели на место, стал конем, и вакула поскакал на черте к царице. никто не поверил своим глазам, когда объявился вакула, особенно оксана, потому что все думали, что вакула покончил с собой ,что слабо ему выполнить просьбу оксаны -которую он любил . но все закончилось хорошо ,оксана  даже  отказалась  от  черевичек ,потому - что  сама  любила  вакулу – они поженились.

прачынаюся я як-то раніцай ад галаўнога болю (учора добра адзначылі свята) і настойлівага патрабаванні сына - тат, ну тат, нам ўчора складанне выдалі і мне за яго настаўнік нічога не паставіў. усім паставіў, а мне няма. давай я табе яго прачытаю. тат, ну тат саш, з цяжкасцю кажу - давай потым (галава трашчыць), усе равносейчас нічога не разумею, нават слухаць не магу ўламаць ён усё-ткі меня.тема-то хоць якая была - пытаюся.- пра прыроду - кажа трэба было напісаць, я і напісаў па лес і зайцоў. - ну давай ..зараз паспрабую даслоўна пераказаць само складанне - ледзь больш за палову школьнай старонкі ў лінейку.такім чынам ў адным лесе - пачаў сашка, - пабудавалі завод, дзе з зайцоў шылі футры (пасля першых слоў, вочы мае сталі самі сабой павольна адчыняцца і вось, калі на завод прывялі чарговую партыю зайцоў яны вырашылі арганізаваць уцёкі(передглазами сталі ўсплываць кадры з асвенціма доўгая чарада няшчасных зайцоў перад велізарнымі завадскімі варотамі на фоне чадящихтруб. свядомасць стала распагоджвацца некалькі зайцоў сабраліся вкучку і сталі абмяркоўваць план уцёкаў. было вырашана зрабіць падкоп подколючей дротам і ўцячы ў лес (нягледзячы на пульсавалую галаўны боль я стаў павольна складацца напалову падпольшчыкі блін ивот, калі падкоп быў гатовы, некалькі зайцаў вырваліся на свабоду ибыстро пабеглі ў лес. па іх сталі страляць, але зайцы уворачивались отпуль. тады ў пагоню кінуліся ахоўнікі з сабакамі натуральна - столькі футраў без дазволу ўцякае. ціхая істэрыка, ржаць не магу, баюся галава расколецца, слёзы з вачэй адзін заяц доўга пятляў па лесе і яму ўдалося адарвацца ад пагоні (лёс астатніх невядомы, магчыма, што футра з іх насіў хто-небудзь з чытачоў дадзенага ліста. ўсхліпы - сын - не працягвай - літасці нарэшце-то выматаны пагоняй заяц ўляцеў на лясную палянку і ўпаў на траву, цяжка дыхаючы (дзякуй табе зайцаў бог, збярог, не даў згінуць на заводзе .. мыканне ў падушку).і тут зайцу на нос з дрэва зваліўся восеньскі жоўты лісцік, заяц паглядзеў на яго (вы гэта ўяўі сказаў: - прыгажосць-то !

после того как они вместе отправились к папе карло! =d