Характеристика героев из рассказа "Три охотника".

стародум из "недоросля"затрагивал следующие общественно-политические и нравственные вопросы:

⇒ вопрос служения отчизне.

⇒ проблема крепостничества и его осуждение: "угнетать рабством себе подобных беззаконно"

⇒ проблемы взаимодействия личного и коллективного, политики и воспитания. воспитание, по его мнению, играет важную роль в формировании патриотических взглядов человека.

⇒ фраза "вот злонравия достойные плоды! " также имеет политический контекст. всевластие - источник произвола.

⇒ вопросы влияния науки на личность: " всякий день разогнул ему и показал ему в ней два места: в одном, как великие люди способствовали благу своего отечества, в другом, как вельможа низвергся в бездну презрения и поношения".

⇒ вопросы поведения человека в социуме и функция дворянства в нем.

я думаю, что добро заключается в национальном характере - это значительная тема в творчестве лескова,- который противопоставляется злу - государственной системе. офицер просил пост, чтобы спасти утопающего и был за это беспощадно наказан. милосердие к ближнему противопоставлено военному уставу. как-то так.

глава 5 билль вылетает в трубу . льюис кэрролл-приключение алисы в стране чудес

чистенький домик с прибитой на двери медной дощечкой, начищенной до блеска. на дощечке было написано «б.к…»алиса без стука вошла и побежала по лестнице наверх.она боялась встретить настоящую мэри -энн 

кружыць рознакаляровая завіруха. абрывае восень раскошны ўбор дрэў, кідае яго на дарогі, нясе ў лужыны, нібы імкнучыся змыць яркую вясёлую фарбу. на ветры трапечуць апошняе лісце. здаецца, вось-вось адарвуцца ад галінкі, зваляцца на зямлю, і лес адразу зрадзее, папрастарнее і святлей. з кожным днём празрысцей становіцца лес. губляе ён сваю таямнічасць, губляе на зямлю раскошны ўбор. у сонечныя дні, якія вельмі падобныя на вясновыя, добрыя шпацыры ў лесе. і ёсць тамака выдатная паляна, куды я з сябрамі або адна хаджу адпачываць. гэта мой каханы куток, дзе можна правесці трохі вольнага часу. зелянява-жоўтая трава на палянцы, блакітнае неба і ласкавае сонца. прыбраная рябина з вясны да восені. з кожным днём усё аранжавей і ярчэй становяцца ягады на ёй. пакуль, нарэшце, не ўспыхнуць на лясным узлеску рябиновые кастрыцы. доўга будуць гарэць яны, азараючы лес сваім лядоўням полымем, пакуль не наляцяць на іх шумныя і шустрыя чароды драздоў на вясёлы . на лясным узлеску прыцягвае да сабе ўвага не толькі прыгажуня-рябина, але і дрыготкая, якая ўздрыгвае апошнім лісцем асіна. ні для каго, мусіць, не таямніца, што асіне «халодна» стала, варта толькі падзьмуць невялікаму ветрыку. хвосцік, да якога прымацаваная ліставая пласцінка, доўгі і тонкі, і форма ў яго не як у іншых – цыліндрычная, а плоская, пляскатая з бакоў. вось вецер і можа, як яму жадаецца, круціць ліст направа і налева, і дрыжыць ён таму. асіна – дрэва прыгожае. у маладых осинок лісце вельмі падобныя на лісце таполі, і дрэўца можна зблытаць з топольком. асабліва добрыя восеньскае лісце, яны бываюць самых розных расфарбовак: і жоўтыя, і барвовыя, і чырвоныя, і памяранцавыя. пазней увосень паляну і маладыя осинки: іх гладкія зелянявыя ствалы разам з беластволымі бярозкамі ўносяць у змрочны лес ажыўленне. і яшчэ ёсць у асіны адна асаблівасць. пазней увосень, калі ўжо мінуе лістапад, у яе пачынаецца ветвепад. тонкія галінкі рознай даўжыні, нібы лісце, на зямлю. на канцы галінкі ныркі, а ў іх будучае лісце. яе не зламаў вецер, яна сама аддзялілася ад дрэва, як жоўклы ліст. узімку, калі снег атуліць дрэвы і галінкі асіны нічым не вылучаюцца сярод іншых, іх можна пазнаць па гусце – яны горкія і маюць своеасаблівы пах. вядома, у гэтым лесе ёсць яшчэ шмат цікавага, але мне і запомнілася гэтая паляна. я кахаю гэтае месца ў лесе за тое, што тут можна выдатна правесці час, палюбавацца прыгажосцю лесу, паляны. і я з задавальненнем бываю тамака.