Жау тылындағы балалардың тапсырманы орындаудағы бір сәтін өз көзқарасыңызбен дамытып жазыңыз. сроч

ПО РУССКОМУ ПИШИ!!!

Объяснение:

НЕЧЕГО НЕ ПОНЯТНО

Ұлы Ардагер, Тәуелсіз Қазақстанымыздың ең алғашқы Халық Қаһарманы- Ұлттық батыры, партизан Қасым Қайсенов атамыздың "Жау тылындағы бала" повесі 1961 жылы жазылған болатын. Бұл - ерлікке,адамгершілікке толы шығарма деп білемін. Бұл повесте сұрапыл Ұлы Отан соғысы кезінде Украина жерінде он жасар қазақ баласының партизандар қатарында болған қилы өмір соқпағы суреттеледі. Осы шығарманы оқи отырып өзім соғыста болғандай сезімде болдым. Шығарманың бас кейіпкері - Серік ата-анасынан жетім қалады. Осы бір жері көңіліме қатты батып, көзіме жас ұялатып, жүрегім мұңды күй кешті. Бірақ адамгершілігі мол Анна Ивановна оны өз алақанына алып, ұлы Бориспен біргі өсіреді. Боря өте ақылды,қайсар,адамгершілігі мол, ол Серікпен жақсы дос еді, екеуі жақсыны да, жаманды да бірге көріп өскен  балалар. Серік кішкентай болғанымен, шаруаға мығым, ересек адамдардың шаруасына бірден кірісе кететін бала. Жанкештілікпен Отан үшін алысқан партизандар сәулетті қала мен күл болған селоны, немістер тірідей көмген әке-шеше,іні-қарындасты көрді.Бостандық үшін, болашақ бақыт үшін аянбай алысты. Жандармдардан ерлікпен қорғанған ауыл тұрғындарына Қызыл Армия көмекке келеді. Повесть соңында Майор Жомарт Мергенбаев ұлы Серікпен аман-есен кездеседі.

Объяснение:

как-то раз я с подругами записалась в театральный кружок. мы ходили три раза в неделю.                                  

                прошла первая неделя, и одна девочка, по имени маша, сказала, что она не будет ходить. и больше не пришла. вслед за ней ушли ещё две девочки. и осталась я саша и катя - мои подруги.

              мы проходили в кружок месяц, потом ещё месяц, и ещё. мне стало неинтересно туда ходить, и от занятий и растяжек было не привычно. я решила тоже бросить. но мне мои подруги сказали: ,,терпение и труд, всё перетрут”.

              после этого я осталась в кружке в окружении саши, кати и одногруппников. мы уже выступали много раз, и никто из нас теперь не собирается уходить.

в центре произведения судьба маленького    калеки    павлика, в которого нет отца, и он живет из матир'ю но дедом. он ласков, внимателен к    людям и природе. под воздействием    маминых сказок формируется его мягкий характер, а увечье делает внимательным к чужому горю. да, увидев, как находят птичьи гнезда,    павлик    уничтожает    мальчишечьи отметки    птичьих, спасая этим не одного за это б'ють павлика, издеваются над ним. его жалеют мать,    дедушка. общий язык мальчик находит с девочками, с которыми часто забавляется. как видим, проницательный взгляд писателя    замечает неурядицы    шахтерского общества не только на уровне производственно-бытовых отношений взрослых. он всесторонне исследовать причины негативных явлений, которые вырастают из детских отношений, детского воспитания.

образ павлика — душевно красивого и щедрого мальчика.