Жау тылындағы балалардың тапсырманы орындаудағы бір сәтін өз көзқарасыңызбен дамытып жазыңыз. сроч

ПО РУССКОМУ ПИШИ!!!

Объяснение:

НЕЧЕГО НЕ ПОНЯТНО

Ұлы Ардагер, Тәуелсіз Қазақстанымыздың ең алғашқы Халық Қаһарманы- Ұлттық батыры, партизан Қасым Қайсенов атамыздың "Жау тылындағы бала" повесі 1961 жылы жазылған болатын. Бұл - ерлікке,адамгершілікке толы шығарма деп білемін. Бұл повесте сұрапыл Ұлы Отан соғысы кезінде Украина жерінде он жасар қазақ баласының партизандар қатарында болған қилы өмір соқпағы суреттеледі. Осы шығарманы оқи отырып өзім соғыста болғандай сезімде болдым. Шығарманың бас кейіпкері - Серік ата-анасынан жетім қалады. Осы бір жері көңіліме қатты батып, көзіме жас ұялатып, жүрегім мұңды күй кешті. Бірақ адамгершілігі мол Анна Ивановна оны өз алақанына алып, ұлы Бориспен біргі өсіреді. Боря өте ақылды,қайсар,адамгершілігі мол, ол Серікпен жақсы дос еді, екеуі жақсыны да, жаманды да бірге көріп өскен  балалар. Серік кішкентай болғанымен, шаруаға мығым, ересек адамдардың шаруасына бірден кірісе кететін бала. Жанкештілікпен Отан үшін алысқан партизандар сәулетті қала мен күл болған селоны, немістер тірідей көмген әке-шеше,іні-қарындасты көрді.Бостандық үшін, болашақ бақыт үшін аянбай алысты. Жандармдардан ерлікпен қорғанған ауыл тұрғындарына Қызыл Армия көмекке келеді. Повесть соңында Майор Жомарт Мергенбаев ұлы Серікпен аман-есен кездеседі.

Объяснение:

там грибоедов показывает дух москвы того времени, её нравы, борьба разных сословий аристократов и "новых" прогрессивных людей

н. н. — герой-рассказчик повести. воплощает черты нового для тургенева типа, пришедшего на смену «лишним людям». прежде всего в «асе» отсутствует обычный для тургеневских «лишних людей» конфликт с окружающим миром: герой повести изображается как человек благополучный, или, говоря его же собственными словами, «процветающий». в его психологии нет ничего болезненного, он внутренне уравновешен и по-своему гармоничен. н. н. легко и безраздельно отдается чувствам или мгновенным впечатлениям. все это переживания простые и естественные. едва ли не все, что чувствует герой, опосредовано эстетическим восприятием.