Почему, рисуя портрет гастоши, настя «упирает» на тот факт, что он «в лаковых сапогах ходил»? заметьте: на эту деталь обращает внимание и лука.
? чем, на ваш взгляд, вызвана необходимость рассказывать выдумки и убеждать в их реальности слушателей?
пьеса "на дне"

1)отношение автора к калашникову хорошее,он относится кнему как к герою,а к кирибеевичу наоборот.2)калашников уважал царя ,а кирибеевичу было всеравно он же был его опричник.3)калашников был смел ибыл готов драться ,а кирибеевич  боялся. в этой битве победил калашников.

сказка о рыбаке и рыбке,пушкин

прачынаюся я як-то раніцай ад галаўнога болю (учора добра адзначылі свята) і настойлівага патрабаванні сына - тат, ну тат, нам ўчора складанне выдалі і мне за яго настаўнік нічога не паставіў. усім паставіў, а мне няма. давай я табе яго прачытаю. тат, ну тат саш, з цяжкасцю кажу - давай потым (галава трашчыць), усе равносейчас нічога не разумею, нават слухаць не магу ўламаць ён усё-ткі меня.тема-то хоць якая была - пытаюся.- пра прыроду - кажа трэба было напісаць, я і напісаў па лес і зайцоў. - ну давай ..зараз паспрабую даслоўна пераказаць само складанне - ледзь больш за палову школьнай старонкі ў лінейку.такім чынам ў адным лесе - пачаў сашка, - пабудавалі завод, дзе з зайцоў шылі футры (пасля першых слоў, вочы мае сталі самі сабой павольна адчыняцца і вось, калі на завод прывялі чарговую партыю зайцоў яны вырашылі арганізаваць уцёкі(передглазами сталі ўсплываць кадры з асвенціма доўгая чарада няшчасных зайцоў перад велізарнымі завадскімі варотамі на фоне чадящихтруб. свядомасць стала распагоджвацца некалькі зайцоў сабраліся вкучку і сталі абмяркоўваць план уцёкаў. было вырашана зрабіць падкоп подколючей дротам і ўцячы ў лес (нягледзячы на пульсавалую галаўны боль я стаў павольна складацца напалову падпольшчыкі блін ивот, калі падкоп быў гатовы, некалькі зайцаў вырваліся на свабоду ибыстро пабеглі ў лес. па іх сталі страляць, але зайцы уворачивались отпуль. тады ў пагоню кінуліся ахоўнікі з сабакамі натуральна - столькі футраў без дазволу ўцякае. ціхая істэрыка, ржаць не магу, баюся галава расколецца, слёзы з вачэй адзін заяц доўга пятляў па лесе і яму ўдалося адарвацца ад пагоні (лёс астатніх невядомы, магчыма, што футра з іх насіў хто-небудзь з чытачоў дадзенага ліста. ўсхліпы - сын - не працягвай - літасці нарэшце-то выматаны пагоняй заяц ўляцеў на лясную палянку і ўпаў на траву, цяжка дыхаючы (дзякуй табе зайцаў бог, збярог, не даў згінуць на заводзе .. мыканне ў падушку).і тут зайцу на нос з дрэва зваліўся восеньскі жоўты лісцік, заяц паглядзеў на яго (вы гэта ўяўі сказаў: - прыгажосць-то !

1)хлестаков иван александрович : : «мне кажется, однако ж, они меня принимают за государственного человека… экое дурачье! », «помилуйте, сударыня, мне приятно, что вы меня приняли за такого человека, который…».

2)городничий антон антонович: " а, черт возьми, славно быть генералом! кавалерию повесят тебе через плечо. а какую кавалерию лучше, анна андреевна: красную или голубую? ", " я говорю всем открыто, что беру взятки, но чем взятки? борзыми щенками. это совсем иное дело.»

3)бобчинский и добчинский: " на дороге пётр иванович говорит мне: «сегодня, я знаю, в трактир свежей сёмги, так пойдём закусим». только что мы в гостиницу, как вдруг молодой человек…