Нужно! написать сочинение на тему "драматызм лёсу ганны чарнушкi"

Драматычны лёс ганны чарнушки  папулярнасць твора “людзі на ” іван мележ тлумачыў арганічнай сувяззю свайго светапогляду з крыніцамі народнай мудрасці, з вядомым жыццём палескай вёскі. «здаецца, ніколі не было мне такое знаёмае і дарагое тое, пра што я пісаў цяжка сказаць, колькі б магло працягвацца блуканне па пакутах маладой жанчыны, каб яна не адважылася, нарэшце, выбрацца з таго становішча, у якім апынулася. адным з самых прывабных у творы з\'яўляецца вобраз ганны чарнушкі. на старонках рамана ганна паўстае перад намі ўжо дарослай дзяўчынай, але мы з лёгкасцю ўяўляем яе дзяцінства: беднасць, цяжкая праца на полі, у хаце. звычайнае жыццё сялянскай дзяўчыны.васiля яна спачатку не вылучала з лiку сваiх равеснiкау. усе пачалось з летняга вечара на сенажацi, калi у iх адбылося першае нясмелае каханне. на вачах ганна вырастае ў незвычайна прыгожую дзяучыну, поўную годнасцi, чалавечай шчырасцi, дабраты i спагадлiвасцi. з псiхалагiчнай абгрунтаванасцю раскрывалася першае каханне дзяучыны. яна пакахала глыбока, з усiм жарам нерастрачаных пачуццяў. з глыбiней намалявана трагедыя дзяўчыны, якая, кахаючы аднаго, сiлай няўмольных абставiн вымушана выйсцi замуж за другога. раман усебакова iмкнецца абгрунтаваць, чаму ганна, у якой развiта пачуцце уласнай годнасцi, якая не церпiць прымусу i сляпога падначалення чужой волi, вырашыла выйсцi за яўхiма. нялегка дасталося ей гэтае рашэнне.пасля сватання ганна пачынае жыць “у нейкiм сне”. яна робiць усе па заведзенаму звычаю, але аутаматычна, без душы i ахвоты. “сцерпiцца – злюбiцца,\" угаворвала сябе ганна. але не злюбiлася i не сцярпелася. i чым даужэй яна жыве у сям\'i глушака, тым больш выразна разумее усю жахлiвасць свайго становiшча. асаблiва адчула ганна свае становiшча жонкi-рабынi, калi нарадзiла дзiця. стары глушак прымусiу яе ехаць на сенакос разам з верачкай, дзе тая захварэла, а пазней - памерла. \"бог дау -- бог узяу\", -- вось рэакцыя глушакоу на смерць дзiцяцi.пасля смерцi дачкi ганна не можа больш жыць побач са сваiмi \"сведкамi\", нелюбiмым мужам. яна кiдае глушакоу i iдзе працаваць у школу, якая становiцца часовым прыстанiшчам на яе жыццевым шляху.  лес ганны склауся нялегка. надзеi на вяртанне былога кахання не апраудалiся (васiль застауся з зямлей). зварот у бацькаву хату душэунага спакою не прынес, пасля сустрэч з башлыковым засталiся прыкрасць i горкая агiда.вобраз ганны нечым нагадвае мне галоўную гераіню паэмы я. купалы «бандароўна». прыгожая знешнасць, багаты ўнутраны свет, цвёрды, незалежны характар — усё гэта яднае гераінь двух адметных твораў беларускай літаратуры.

Астрид линдгрен. малыш и карлсон. а фраза карлсона

Милосердие — это… (в. г. короленко. «дети подземелья»)

mercy is when you understand others, ког­да come to the rescue a necessary minute of them when го­тов to offer the benefit for the sake of the blessing of others.

such is the protagonist of the story of vasja. пере­живший in six years terrible tragedy — loss of mother, deprived of the fatherly caress, given to itself, the boy, however, doesn't harden soul, and, на­оборот, becomes very sensitive to another's grief. вася — the son of the known judge in a city. but it doesn't prevent to be on friendly terms to it with poor homeless children of a vault. moreover, the boy values this друж­бой. вася not simply plays with children, it like their problems and tries, than can, help обездо­ленным. each time, secretly coming to the thrown chapel, the boy brings to friends apples from the garden, and sometimes and other delicacies.

and an episode with a doll — unless it not display мило­сердия extremely. knowing, as values a doll, по­даренной once mum, its younger little sister the sleepyhead, nevertheless asks the girl to borrow vasja for a while иг­рушку to the patient dying maruse. вася hopes that the toy will a little amuse the sad i attract.

feeling sorry for poor marusju, the boy is ready to take out лю­бые punishments, if only to the girl it became better. »«ýто±¼ò it also couldn't take away in time a doll though clouds over it were already condensed. on a question of the father where a doll, vayosja is silent. and after all this silence gets to it very hardly. the boy for what wouldn't like to deceive the father. the deceit is not in its rules. vasja бо­ится is simple that truth will worsen and without that heavy положе­ние the deprived and will take away last in жиз­ни pleasure from dying marusi.

mercy is shown also by father vasi in relation to tyburtsiju. as the judge, father vasi could inform on tyburtsie of police. but проникшись sympathy for its destiny, having estimated noble aspiration of the tramp засту­питься for vasju, the judge doesn't do it. moreover, he asks, that tyburtsy took from it money.