Скаких средств изображения владимир маяковский раскрывает простоту и величие будничного труда поэта и солнца? (произведение: необычайное приключение, бывшее с владимиром маяковским летом на даче)

автор раскрывает величие будничного дня поэта и солнца сравнениями и использованием одинаковых слов по отношению к герою стихотворения и солнцу, показывая нам сходство автора с солнцем.

однажды принц хотел поженится на красивой,вежливой, милой и доброй девушке. но принц не мог найти себе достойную жену. тогда он приказал чтобы к вечеру все девушки которые жили в его и в соседних королевствах пришли на . он отправил слуг чтобы пригласить девушек на . когда слуги вышли за пределы королевства они увидели шалаш. им стало интересно кто же живёт в этом старом шалаше. они зашли в шалаш и увидели там девушку в старом, дырявом платье. она была необычайной красоты. она испугалась и сказала: "что вам от меня нужно." слуги тогда ей всё рассказали как есть и что она должна прийти на . а девушка ответила что у неё нет платья и что она бедна. слуги ушли а девушка плакала. тогда к ней пришла златовласка волшебница и сказала что она всегда в трудную минуту, подарила ей красивые туфельки и прекрасное платье и подарила ей шикарную карету. а принцу надоели эти нарядные знатные лица и он хотел убежать пока не появилась та самая бедная девушка которая была красивая. на второй день они поженились и жили долго и счастливо.

прачынаюся я як-то раніцай ад галаўнога болю (учора добра адзначылі свята) і настойлівага патрабаванні сына - тат, ну тат, нам ўчора складанне выдалі і мне за яго настаўнік нічога не паставіў. усім паставіў, а мне няма. давай я табе яго прачытаю. тат, ну тат саш, з цяжкасцю кажу - давай потым (галава трашчыць), усе равносейчас нічога не разумею, нават слухаць не магу ўламаць ён усё-ткі меня.тема-то хоць якая была - пытаюся.- пра прыроду - кажа трэба было напісаць, я і напісаў па лес і зайцоў. - ну давай ..зараз паспрабую даслоўна пераказаць само складанне - ледзь больш за палову школьнай старонкі ў лінейку.такім чынам ў адным лесе - пачаў сашка, - пабудавалі завод, дзе з зайцоў шылі футры (пасля першых слоў, вочы мае сталі самі сабой павольна адчыняцца і вось, калі на завод прывялі чарговую партыю зайцоў яны вырашылі арганізаваць уцёкі(передглазами сталі ўсплываць кадры з асвенціма доўгая чарада няшчасных зайцоў перад велізарнымі завадскімі варотамі на фоне чадящихтруб. свядомасць стала распагоджвацца некалькі зайцоў сабраліся вкучку і сталі абмяркоўваць план уцёкаў. было вырашана зрабіць падкоп подколючей дротам і ўцячы ў лес (нягледзячы на пульсавалую галаўны боль я стаў павольна складацца напалову падпольшчыкі блін ивот, калі падкоп быў гатовы, некалькі зайцаў вырваліся на свабоду ибыстро пабеглі ў лес. па іх сталі страляць, але зайцы уворачивались отпуль. тады ў пагоню кінуліся ахоўнікі з сабакамі натуральна - столькі футраў без дазволу ўцякае. ціхая істэрыка, ржаць не магу, баюся галава расколецца, слёзы з вачэй адзін заяц доўга пятляў па лесе і яму ўдалося адарвацца ад пагоні (лёс астатніх невядомы, магчыма, што футра з іх насіў хто-небудзь з чытачоў дадзенага ліста. ўсхліпы - сын - не працягвай - літасці нарэшце-то выматаны пагоняй заяц ўляцеў на лясную палянку і ўпаў на траву, цяжка дыхаючы (дзякуй табе зайцаў бог, збярог, не даў згінуць на заводзе .. мыканне ў падушку).і тут зайцу на нос з дрэва зваліўся восеньскі жоўты лісцік, заяц паглядзеў на яго (вы гэта ўяўі сказаў: - прыгажосць-то !