күн шығар алдындағы мезгіл-таң, азан. құлын сәрі – таң жаңа сыз беріп ата бастаған кез. таң сәрі – жерге жарық түсе бастаған кез.
күн көкжиектен көтерілген мезгіл-сәске. оның мынандай атаулары бар: сиыр сәске – күн артқан бойы көтерілген кез. сәске түс – түске жақындаған мезгіл, сағат 12 шамасы. ұлы сәске – тал түске жақындаған мезгіл.
күннің орта мезгілі- түс. бұл – түскі тамақ ішіп, тынығатын уақыт. тал (талма, тапа–тал) түс – күннің қатты ысыған кезі, тынығатын шақ, сағат 1 шамасы. шаңқай түс – көлеңкенің әбден қысқарған кезі, сағат 2 шамасы.
күн еңкейген мезгіл-бесін.
күн ұясына бата бастаған мезгіл-ақшам, ымырт. оның мынандай атаулары бар: алакеуім – күн ала көлең, ұясына бата бастаған мезгіл. кеугім, кеуім – қараңғы түсе бастаған кез, ымырт. намазшам – кешкі намаз оқылатын кез. кеш – ымырт жабылып, қас қарайған мезгіл.
түн мезгілі-іңір – күн батып, қас қарайған кез. қызыл іңір – қас қарайып, түн болған кез. жарым түн – түннің ортасы.
Популярные вопросы