Як характарызуюць дзядзьку Антося або іншых герояў твора «смешныя», гумарыстычныя выказванні або апісанні? Для гэтага прачытайце ў «Слоўніку», што такое іронія і гумар.

Напрыклад іранічна, з гумарам апісвае аўтар дзяцьку Антося і яго сяброўскія адносіны з дзецьмі:
“Калі ж хто часам з ім не зладзіць,
То дзядзька толькі вус пагладзіць,
Але не скажа ён нічога,
Бо ведаў, чым даняць малога…”
“Ужо знаюць дзеці, што значыць
Гаворка дзядзькава такая,
Куды ён вуды закідае:
У Ліпава пайсці з ім! Божа!”
Пра саміх дзяцей:
“Ўсё гэта квапіла хлапчынку,
Цягнула крэпенька, бывала,
І, як рукою, злосць здымала”
Адносіны Антося да жаноцкага полу:
“А што жанкі? Разшто панята,
Ноль — слова нашага ім брата…”
“Але вось ён пакажа носа,
Стварэнне вы доўгавалоса…”
Асабліва іронія і гумар гучаць у эпізодзе з каштаваннем клёцак, дзе Антось не саромеецца прызнаць, што ідэя варыць іх у соку была не вельмі добрай. Увогуле ўвесь урывак напоўнены добрым гумарам і іроніяй. Аўтар з вялікай любоўю расказвае пра свайго дзядзьку.
Іронія — мастацкі прыём, спосаб камічнага або сатырычнага паказу, у аснове якога ляжыць схаваная, стоеная насмешка.
Гумар — паказ жыццёвых з’яў у смешным (камічным) выглядзе; нязлосны добразычлівы смех

За 1 часть: 999 490‚ 46 000 000, 999 500 000, 400 000 000 000за 2 часть: 50×(6+3)=450(м)ответ: 450 м.другой способ: 50×6+50×3=450(м)ответ: 450 м.