Зачытайце маляўнічыя апісанні, якія вам запомніліся. Адзначце выяўленчыя сродкі мовы. - Грамовіч. Воблакі

«Калі што ёсць найпрыгажэйшае ў свеце, то, бадай, гэта воблакі...
О, як яны збіраюцца! Як плывуць і растаюць у сіняве! Не наглядзецца, не налюбавацца!
...Вось мая чарада авечак збілася ў гурт. Полудзень. Спёка. Ляжыш на пагорку. Глядзіш у неба. Над табою — позіркам не абняць — блакітная шырыня.
Ты адзін перад усёй гэтай бязмежнай, нямой глыбінёй, з вока на вока, толькі, здаецца, матухна-зямля злёгку трымае цябе за плечы. Ледзь-ледзь.
Здаецца, адарвешся і паляціш у гэта блакітнае бяздонне...»
У тэксце мае месца разнастайнасць сінтаксічных канструкцый: пытальныя і клічныя, простыя і складаныя, няпоўныя і ўскладненыя радамі аднародных членаў сказы.
Адзначаецца ўжыванне шматкроп’я, аднасастаўных сказаў, якія дапамагаюць стварыць канкрэтную карціну вобразаў.
Аўтар ужывае шмат дзеясловаў (для азначэння руху воблакаў) і прыметнікаў(каб перадаць адценні колераў неба).
Фанетычная асаблівасць гэтага ўрыўку: наяўнасць большасці звонкіх зычных: г, б, в, з, р, д і інш.