наогул мая пакой не зусім асабіста мая, таму што ў ёй стаіць тэлевізар. а тэлеперадачы глядзяць і бацькі. але ва ўсім астатнім гаспадар я. тут мой пісьмовы стол, кніжная шафа і кніжныя паліцы, канапа, на якім я сплю, невялікі столік-тумбачка, дзе захоўваюцца мае гульні. побач - вялікае крэсла, забраўшыся ў якое з нагамі, я люблю чытаць. а галоўнае - у маім пакоі ёсць куток, дзе стаіць магнітафон і вісяць на сцяне дзве карты, розныя таблічкі і цікавыя мне карцінкі. хачу растлумачыць, што гэта за таблічкі. я іх даўно калекцыяную. напрыклад, ёсць такія: «без стуку не ўваходзіць», «сыходзячы - тушыце святло», «у нас не паляць», «выконвайце цішыню» і г. д. вісяць яны проста так, без сістэмы. я знаходзіў іх на розных развалах, некаторыя мне дарылі. мама час ад часу пагражае іх прыбраць, але мне яны падабаюцца.адна з двух карт - гэта карта нашай вобласці. я люблю часам адшукваць на ёй пасёлкі, рэкі, пра якія штосьці пачуў, адзначаць месцы, дзе ўжо пабываў.я вельмі люблю сваю пакой і, калі з'язджаю куды-небудзь, хутка пачынаю па ёй сумаваць. у ёй летам заўсёды халаднавата, таму што ў вокны зазіраюць два велізарных каштана, а зімой цяпло і ўтульна дзякуючы гарачай сценцы каміна.
Популярные вопросы