Дайте ответы на изложение по бел язу музейная гара

сметанковае

парад - назоўнік. корань слова - парад.  канчатак нулявы. аснова слова - парад.парадак - назоўнік. корань слова - рад. прыстаўка - па. суфікс - ак. канчатак нулявы. аснова слова -  парадак.

без беды друга не узнаешь. без друга в жизни туго.

все за одного, а один за всех, тогда и в деле будет успех.  ( пословицы о дружбе)

всякий выбирает себе друга по своему нраву.  ( пословицы о дружбе)

говорить правду  — потерять дружбу.  ( пословицы о дружбе)

горе на двоих  — полгоря, радость на двоих  — две радости.  ( пословицы о дружбе)

гору разрушает ветер, людскую дружбу  — слово.  ( пословицы о дружбе)

гусь свинье не товарищ.  ( пословицы о дружбе)

дерево живет корнями, а человек друзьями.  ( пословицы о дружбе)

для друга ничего не жаль.  ( пословицы о дружбе)

для дружбы нет расстояния.  ( пословицы о дружбе)

узімку дрэвы, якія так весела шумяць сваімі кронамі летам, стаяць зусім голыя. цёмныя, амаль чорныя ствалы, цёмныя галінкі. здалёк лес здаецца нерухомай чорнай паласой на белым фоне снежнага поля і неба. калі падысці бліжэй, то лес становіцца празрыстым. дрэвы злёгку храбусцела сваімі тонкімі галінкамі на марозе. жыццё ў лесе замірае зімой. прыходзіш у лес і такое адчуванне, быццам нікога няма ў лесе. уся прырода нежывая.але гэта не так. і заячыя сляды бачныя на снезе. і чорныя вароны скачуць па галінках. і дзяцел у чырвонай шапачцы латашыць з усіх сіл па ствале дрэва: там, пад карой, знаходзіць ён схаваў на зіму насякомых - свой корм. а стук гэты разносіцца на ўвесь лес, нібы хоча ўсім данесці, што ёсць у лесе жывыя істоты, жыццё ў лесе працягваецца, нягледзячы на сцюжу. зайцы таксама знаходзяць корм на дрэвах: калі не могуць знайсці нічога пад снегам, муляла кару осинок. не самая лепшая ежа для зайчыка, а ўсё ж лепш, чым зусім нічога.а для кагосьці дрэва - гэта домік. вавёрачка нарабіла сабе жыллё ў старым дупле, загадзя нацягаў туды і арэхаў, і грыбоў. ды і ў самім дрэве незаўважна для нашага вока цепліцца жыццё, бягуць па яго ствала пад цёмнай карой жыццёвыя сокі. толькі прыгрэе сонца і пабягуць яны яшчэ хутчэй. і тады набухнут і лопнуць ныркі, з'явяцца далікатныя зялёныя лісточкі, зазеленеет крона. заспяваюць птушкі. і ўсім будзе ясна: ніколі жыццё і не знікала. проста спаў зімой лес, дрэвы спалі.