Цытатны план
твора зямля пад белымі крылам

  у лясным подсціле, сярод арганічных рэшткаў імхоў, лішайнікаў і грыбоў, якія , жывуць насякомыя, кляшчы, павукі. 

я люблю сваю маму, і мама любіць мяне. мы з ёй знаходзім агульную мову, і яна мяне заўсёды понимает.я не хачу яе засмучаць, і таму я стараюся яе не засмучаць.

1. а зараз мушу спяшацца дадому: ужо поўнач, а дарога далёкая. [ ]: [ ],а [ ].

2. яшчэ цвілі познія палявыя кветкі, а на месцы тых, што адцвілі  ў канцы лета, даспявала і сеялася на зямлю насенне – чорныя, шэрыя і жоўтыя зярняты, якімі так любяць ласавацца дробныя птушкі:   шчыглы, чыжы .

[ ], а [ (што) ], (якімі

3. неба было чыстае, сонца свяціла ярка, аднак не грэла: надыходзілі самыя марозныя дні зімы. [ ], [ ]: [ ].

кветкі што гэта часам мы не задумваючыся рвёмся іх а яны ж таксама жывыя! яны таксама ўсё адчуваюць толькі немогут гэта гаварыць і вырожать а бо яны такую краосоту нашым і палях вельмі многія краіны ўзялі сабе гербы з кветкамі кветкі гэта нешта незвычайна прыгожа і рамантычнае! я вельмі люблю кветкі!