Храналагічная аутобіаграфія "францыска скарыны

Нарадзіўся ў другой палове 1480-х гадоў у полацку ў сям’і купца лукі скарыны. з 1504 году вучыцца ў кракаўскім унівэрсытэце, у 1506 годзе атрымвае вучоную ступень бакаляўра вольных мастацтваў, на пачатку 1510-х гадоў — званьне ліцэнцыята мэдыцыны ды ступень доктара вольных мастацтваў. 5 лістапада 1512 году савет дактароў мэдыцынскай калегіі падуанскага ўнівэрсытэту дапусьціў скарыну без аплаты да іспытаў на ступень доктара мэдыцыны, якія скарына пасьпяхова вытрымаў 6 і 9 лістапада. каля 1517 году скарына засноўвае ў празе друкарню, у якой 6 жніўня 1517 году выдаў першую друкаваную беларускую кнігу — «псалтыр». усяго на працягу 1517—1519 гадоў скарына пераклаў і выдаў 20 кніг бібліі. да кожнай кнігі ён пісаў прадмову, у якой распавядаў пра гісторыю стварэньня кнігі, разважаў аб яе зьмесьце. на пачатку 1520 году ён пераязджае ў вільню й там засноўвае першую на тэрыторыі беларусі друкарню ў доме якуба бабіча. у ёй каля 1522 году скарына выдаў «малую падарожную кніжыцу», а ў сакавіку 1525 — «апостал». у другой палове 1520-х гадоў скарына ажаніўся з удавою чальца віленскага магістрата юрыя адверніка — маргарытай. у ліпені 1529 году ў пазнані памёр брат францішка скарыны іван, які прыехаў туды гандляваць скурамі; скарына едзе ў познань і вяртаньня сродкаў, укладзеных яго жонкай у справу брата. у 1530 годзе скарына пэўны час служыць у кёнігсбэргу ў гэрцага альбрэхта старэйшага, пазьней вяртаецца ў вільню. 5 лютага 1532 году крэдыторы івана скарыны патрабавалі арышту францішка за даўгі нябожчыка, але 24 траўня пляменьнік скарыны раман просіць у караля жыгімонта i загаду аб вызваленьні францішка. 21 лістапада таго ж году кароль спэцыяльнай граматай вызваляе скарыну з-пад улады суда, ваяводаў, кашталянаў і старастаў. каля 1535 году францішак скарына пераехаў у прагу, дзе служыў лекарам і вучоным-садоўнікам пры каралеўскім двары. каля 1551 году памёр.