Водгук на верш Максіма Багдановіча "Маёвая песня''

о2 ,сн4 -ковалентний полярний звязок,mgcl2 - йонний звязок.о2,сн4 - молекулярна кристалічна гратка ,  mgcl2 - йонна кристалічна гратка.  о2. сh4 - гази,леткі,без запаху,малорозчинні у воді.  о2- рідкий кисень має блакитний колір, твердий кисень-сині кристали.  mgcl2-тверда речовина,розчинна у воді 

у нашай трохпакаёвай кватэры больш за ўсё мне падабаецца мая пакой. хоць яна не вельмі вялікая, і адчуваю сябе ў ёй лёгка і свабодна. большую частку часу я праводжу за сваім пісьмовым сталом, які стаіць каля акна. акно ў пакоі адно не вельмі вялікае. затое з шырокім падваконнікам, на якім стаяць у збанках кактусы. я вельмі люблю за імі заляцацца. справа на стале стаіць настольная лямпа. злева ляжаць сшыткі, стаяць падручнікі шэраг. тут жа ляжыць кніга, якую я ўвесь час чытаю, - «зоркі вялікага футбола».я даўно захапляюся футболам. таму ў маім пакоі ўсюды партрэты вядомых істаў. а вялікі плакаце істамі зборнай украіны вісіць на сцяне побач са сталом.а яшчэ я магу гадзінамі сядзець за кампутарам, які стаіць на адмысловай падстаўцы ў куце пакоя.злева ўздоўж усёй сцяны - вялікі кніжны шафу. у шафе ёсць стэлажы з адкрытымі і зачыненымі палічкамі. на паліцах стаяць кнігі. гэта збору твораў класікаў рускай, украінскай і зарубежнай літаратуры. стаяць кнігі пра спорт, гістарычная літаратура, даведнікі і энцыклапедыі, а таксама ўсе выдадзеныя ў нас кнігі говарда аб конан, маім любімым герою. на стэлажах з зачыненымі паліцамі я захоўваю шахматы, іно і іншыя настольныя гульні. там знаходзіцца мой спартыўны інвентар. там жа ляжыць гадавая падпіска часопіса «фугбол».справа ад уваходнай дзвярэй стаіць канапа-ложак, дзе я адпачываю. поддиваном ляжаць гантэлі, футбольны мяч. на сцяне побач сдиваном вісіць вялікі прыгожы дыван. на падлозе таксама лежитковер. у маім пакоі заўсёды чыста і ўтульна.

я люблю сваю маму, і мама любіць мяне. мы з ёй знаходзім агульную мову, і яна мяне заўсёды понимает.я не хачу яе засмучаць, і таму я стараюся яе не засмучаць.

вавёрка гэта вельмі цікавае жывёла. аднойчы я хадзіў у лес і бачыў там гэтае мілае стварэнне. кажушок у вавёркі быў памяранцава - агністага колеру. вочкі ў яе былі авальные і чорненькія. у сваіх маленькіх кіпцюрастых лапках яна трымала арэх. раток у яе быў маленькі. можна было ўбачыць невялікі ружовеньки язычек. вушкі ў яе былі завостраныя. гэту вавёрачку я запамятаю назаўсёды  як адно з самых цікавых і незвычайна-прыгожых жывёл!