Алесь жук, стары бабёр,, составить аповед про старога бабра. ,

бацькі першую грамадскую сераду дзіцяці. асобы бацькоў выконваюць вялікую ролю ў жыцці кожнага чалавека. не выпадкова, што да бацькоў, асабліва да маці, мы ў думках звяртаемся ў цяжкую хвіліну жыцця. любоў кожнага дзіцяці да сваіх бацькоў бязмежная, безумоўна, бязмежная. прычым калі ў першыя гады жыцця любоў да бацькоў забяспечвае ўласную жыццё і бяспеку, то па меры сталення бацькоўская любоў ўсе больш выконвае функцыю падтрымання і бяспекі ўнутранага, эмацыйнага і псіхалагічнага свету чалавека. бацькоўская любоў — крыніца і гарантыя дабрабыту чалавека, падтрымання цялес

нага і душэўнага здароўя.

раздвоены,нагаварыцца,затуханне,,паунаводны,нарасказваць

сармацкія каштоўнасці дарогі сэрцу, але калі радзіма ў няволі, у снежнай завеі і сцюжы, лепшыя з яе сыноў становяцца сынамі буры. у кнізе час ад часу сустракаецца такі персанаж - высакародны валацуга з разбітым сэрцам разумныя людзі асуджаюць яго і шкадуюць. але менавіта сын буры бачыць таямнічую плачку, ўвасабленне забытай гісторыі, патрыятычнага абавязку.

падзеі ў тэксце ўспрымаюцца спачатку вачыма селяніна як інфернальныя, невытлумачальныя з'явы. потым - вачыма асвечаных спадароў, выкрывае забабоны. затым апавядальнік канстатуе: не варта легкадумна ставіцца да рэчаў, на першы погляд ненавуковым. "ёсць шмат на свеце, сябар гарацыя " як сцвярджае адзін з даследнікаў, п.васючэнкам, ян баршчэўскі папярэджваў нашчадкаў не занадта захапляцца эзатэрыкай, не лезці за тую заслону, куды нельга зазіраць цікаўным, інакш можна выклікаць катастрофу. і яшчэ адзін пласт - гэта гучыць у кожным радку патрыятызм, сімвалічнае выява былой свабоды, пакут народа, спробаў іву казкі баршчэўскага ствараліся паміж двума паўстаннямі, шматлікія з яго сяброў былі рэпрэсаваныя.

расце на гэтым агародзе бульба, цвіце мак, уздымаюць галоўкі сланечнікі (б. сачанка)чарнела неба ад хмар, шумеў голым веццем узлесак. (в. быкаў)нарэшце ўвайшлі ў лес; пад нагамі зашапацела пажоўклае, пакарабачанае лісце. (і. гурскі)трапечуць чырванаватым лісцем маладыя асінкі, хваляцца сваімі ярка-чырвонымі гронкамі стройныя рабіны. (а. раткевіч)цвітуць лугі, жаўцее проса, уздымае жыта каласы (с.грахоўскі).