нечаканая сустрэча на дзень нараджэння мне бацькі падарылі сабаку. а жывёлы маюць патрэбу ў даглядзе, таму ў мае абавязкі ўваходзіла гуляць з сабакам раніцай і ўвечары. цёплым летнім вечарам мы з адным, так клікалі маю сабаку, ішлі сцяжынкай ў гарадскім парку. на пляцоўцы для жывёл ужо не было нікога. сябрук весела бегаў каля мяне, а затым раптам насцярожыўся - і пабег у процілеглы бок, дзе пачаў весела гаўкаць. цікаўнасць прымусіла і мяне падысці туды, дзе весела круціў хвосцікам дружек. калі я падышоў і спрабаваў разглядзець, што ж ўбачыла пад кустом мой сабака, то адчуў, што нешта драпае мне нагу. я апусціў вочы да ног і ўбачыў, як па штаніне караскаўся спалоханы маленькі кацяня. яно ўцякло ад сабакі і прасіла абароны ў мяне. я ўзяў кацяняці на рукі, палашчыць і супакоіў яго. кацяня прыемна замурчало. дадому мы вярнуліся ўтрох.
Ответ дал: Гость
я занепокоиуся, бо доуга не было настауника прычыны
у прыродзе стольки хараства,што усим мастакам хопиць на многа спосабу дзеяння и ступени
там, дзе няма снегу-цвитуць даданая месца
мы вярнулися позна, бо было шмат даданая прычыны
каб многа ведать, трэба многа чытаць даданая мэты
як тольки пачало холодаць, мы рушили даданая часу
Ответ дал: Гость
Мая радзіма — беларусь. гэта краіна — адна з самых прыгажэйшых у свеце. беларусь размешчана ў лясной зоне. лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. а колькі ў беларусі рэк і азёр! больш за ўсё іх у паўночнай частцы. на поўдні маёй краіны размяшчаюцца . разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. у нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам беларусі, — гэта бусел. нашу краіну так і называюць — «зямля пад белымі крыламі». прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся вядомымі пісьменнікамі — янкай купалай, якубам коласам, уладзімірам караткевічам, нілам гілевічам і іншымі. уладзімір караткевіч у вершы «бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю радзіму, нашу беларусь. я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я нарадзіўся тут. прыгожа сказаў пра беларусь паэт п. броўка, апісваючы нашу зямлю. зямля беларусі! ты ў граях-вяснянках, ты ў звоне вясёлак, ты ў гуслях вятроў, ты песня сама ад крыніц да заранкі, ад зорак паўночных да сіняга ранку, ты наша паэма з бурштынавых слоў
Ответ дал: Гость
вада яе так шмат і так мала часам мы яе не цэнім очкень часта мы забруджваць нашу каштоўную ваду .. а як? вось напрыклад маім машыны каля возера / ракі ці заводы яны вельмі часта зліваюць ўсю брудную ваду ў ракі / возера вада гэта прыгажосць зямлі! мы павінны берагчы ваду!
Популярные вопросы