Написать вобраз князя вячки из "меч князя вячки".

князь вячка паўстае перад намі мужным абаронцам сваёй зямлі, непрымірымым ворагам крыжакаў. яго любіць народ, і сам князь ганарыцца тым, што належыць да моцнага духам, унікальнага народу.

князь вячка – галоўны герой аповесці, яму ўляецца князь уладзімір, які думае толькі пра тое, як захаваць уладу, але не пра тое, каб выратаваць землі ад нападу. для князя вячкі, наадварот, галоўнае – гэта незалежнасць і воля.

вячка паказваецца таксама добрым бацькам, якога жыццё заставіла прымаць цяжкае рашэнне, калі ягоная дачка трапіла ў палон. мы бачым бацьку, якога разрываюць душэўныя пакуты, і князя, які адчувае адказнасць за сваю краіну.

князь вячка паўстае вельмі цэласным станоўчым героем, сумленным, смелым, самаахвярным. ён здольны дастойна вырашаць палітычныя пытанні, выдатна вядзе вайсковую справу. і нават калі ён сам трапляе ў палон, то бліскуча разлічвае і выконвае план свайго вызваленне. князю адпавядае і ягоная дружына – таксама таленавітыя і смелыя ваякі.

нават калі князь вячка загінуў, аўтар здолеў паказаць нам, што смерць князя не азначае скоранасць. яго нязломны дух працягвае жыць у народзе. гэта сімвалізуе ягоны меч, меч князя вячкі, што выносіць якаў палачанін, паплечнік і верны сябра князя. 

1. я горжусь тобою,друг!

1)по ц. в.повеств.

2)по интонации восклиц.

3)1 грамматическа основа-просто предложение я(подлежащие,местоимение) горжусь(сказуемое,глагол)

4)по строению 1-подлежащие,2_сказуемое,двусоставное,прямое

5)по нвч распростр,ю тобою(дополнение)

6)есть обращение,значит осложнено

7)схема

нечаканая сустрэча на дзень нараджэння мне бацькі падарылі сабаку. а жывёлы маюць патрэбу ў даглядзе, таму ў мае абавязкі ўваходзіла гуляць з сабакам раніцай і ўвечары. цёплым летнім вечарам мы з адным, так клікалі маю сабаку, ішлі сцяжынкай ў гарадскім парку. на пляцоўцы для жывёл ужо не было нікога. сябрук весела бегаў каля мяне, а затым раптам насцярожыўся - і пабег у процілеглы бок, дзе пачаў весела гаўкаць. цікаўнасць прымусіла і мяне падысці туды, дзе весела круціў хвосцікам дружек. калі я падышоў і спрабаваў разглядзець, што ж ўбачыла пад кустом мой сабака, то адчуў, што нешта драпае мне нагу. я апусціў вочы да ног і ўбачыў, як па штаніне караскаўся спалоханы маленькі кацяня. яно ўцякло ад сабакі і прасіла абароны ў мяне. я ўзяў кацяняці на рукі, палашчыць і супакоіў яго. кацяня прыемна замурчало. дадому мы вярнуліся ўтрох.