Плачка — гэта жанчына ў белым, якую ведалі ў асноўным на паўночнай і паўночна-заходняй беларусі. з’яўляецца яна ў закінутых, разбураных месцах і будынках. (старыя без вокнаў і дзвярэй, разваліны замкаў, закінутыя могілкі). бачаць яе звычайна пасля заходу сонца, у прыцемках. яна сядае каля парога і плача пра свой лёс. кажуць, плакала яна так шчыра, што ад іх неба нават ноччу раптам асвятлялася і станавілася светла як днём, а ўсе дзённыя птушкі і звяры прачыналіся.тлумачылі плачку па рознаму. некаторыя лічылі, што яна прадказвае розныя няшчасці, хтосьці думаў, што гэта прывід жанчыны, аплаквае сваіх дзяцей.мяркуецца, што ў вобразе плачки аб’яднана адразу некалькі сюжэтаў і міфаў. па-першае, гэта распаўсюджаная на беларусі вера ў тое, што людзям, якія жылі на гэтым свеце па сумленні, бог дазваляе прыходзіць да сваіх сваякоў і папярэджваць іх аб бедах, даваць парады, а то — і пакарміць немаўля .па-другое, плачку ўвязваюць з выявай наогул усіх выпадкова загінулых і не пахаваных як след, з захаваннем звычаяў.па-трэцяе, плачку часта звязваюць з скарбамі. ёсць шмат паданняў, у якіх яна адсыпаўся жабраку жменьку медзі, якая потым ператвараецца ў дарагія старадаўнія срэбныя манеты.
Спасибо
Популярные вопросы