Пралеска - падабраць аднакараневыя словы

метафары -  вызваляцца гонi,

смерць на захад мы павернем,

вясну сваю спаткаем, прыйдзе рунь да нас, пахаваюць катаў кулi,

стане поле каласiцца,ляжа шоўкавым абрусам

за частаколам циха што так

расой ты плачаш на пясок? мы прыняслі вядро і лотак,каб малады твой выпіць сок.

і можа ты за нашу радасць,як ляжам мы на струнах меж,асыплеш жарам лістападу,густым карэннем апляцеш.

і возьмеш ўсё, што не аддалі,ці мо забыліся аддацьлюдзям, барознам, сіняй даліі новым маладым .

калі чытаеш гэты верш то пачуцці сыплюцца з цябе я асабіста адчуваю вельмі шмат рознага над гэтымі вершамі можна задумацца. над імі можна нават паслабіцца. такжа и з другими его же вершами.