Жураулины крык написать сачение на тему мой любимый герой).

найбольш за ўсіх у апавяданні васіля быкава “жураўліны крык” мяне ўразіў герой барыс фішар.

барыс фішар – не ваенны чалавек. ён вучоны, мастацтвазнаўца. і вайна для яго – гэта ненатуральная, невядомая справа. сваё жыццё ён бачыць у кнігах, у карцінах, у скульптуры. у першы дзень, калі камандзір карпенка раздае загады, фішар мі пачытвае кнігу.

нягледзячы на гэта, ён аддае сваё жыццё за радзіму мужна і бясстрашна.

барысу фішару мінуў трэці дзесятак, калі пачалася вайна. побач з васемнадцацігадовым глечыкам ён здаваўся ўжо сталым чалавекам. але жыццёвая рэчаіснасць для яго ўся была ў мастацтве. маленькім хлопчыкам ён спрабаваў маляваць сам, але хутка зразумеў, што ягонае прызначэнне – вывучаць цуда мастацтва. ён не бачыў іншага сэнсу свайго жыцця. барыс фішар не цікавіўся палітыкай, турботамі штодзённага жыцця. і трапіўшы ў войска, адчуваў сябе няёмка, няўмела і няўтульна.

мастак у душы, ён доўга не мог навучыцца хадзіць у нагу разам з іншымі салдатамі, аддаваць чэсць. вучэнне вайсковай справе знясільвала хлопца.

аднак, апынуўшыся на фронце, фішар не здаўся і ніякім чынам не выказаў сваёй абыякавасці да вайны. наадварот, у ім прачнуўся баец, за радзіму і за тое, у што ён верыў. пакуты мастака засталіся ў даваенным часе, і з першага дня ён бездакорна выконваў загады.

на каком языке ты написал(а)

не выключана, што паменшаная копія помніка янку купалу, які рыхтуюць да «пераезду» у маскву, будзе ўстаноўлена і ў мінску, у музеі імя вялікага паэта. такое жаданне пакінуць на радзіме «дублікат» стварэння беларускіх майстроў цалкам вытлумачальна. як адзначыў намеснік міністра культуры рэспублікі беларусь уладзімір рылатка, шлях, які давялося прайсці аўтарам манумента (рэспубліканскі конкурс на распрацоўку праекта адбыўся вясною 2002 году) льву і сяргею гумілеўскім, безумоўна, нялёгкі. асабліва ж доўга вырашалася пытанне аб месцы размяшчэння скульптуры. называліся два асноўных адрасы - міускі плошчу і сквер каля кутузаўскага праспекта. у выніку спецыялісты спыніліся на апошнім варыянце. мадэль помніка таксама змянялася некалькі разоў (дарэчы, леў гумілеўскі - адзін з суаўтараў мінскага манумента, прысвечанага янку купалу). у прыватнасці, першапачаткова меркавалася, што пясняр будзе абапірацца на камень, цяпер - на «драўляную» агароджу з выявай папараць-кветкі. размесціцца скульптура з надпісам «мне сняцца сны аб беларусі» на зялёным пагорку, весці да яе будуць прыступкі, з пагорка будзе сцякаць крынічка. сквер каля кутузаўскага праспекта масквы (знаходзіцца ён у знакамітага дома, дзе жыў брэжнеў) досыць ціхі, помнік будзе выдатна праглядацца. дарэчы, фінансаваўся праект з бюджэту саюзнай дзяржавы без якіх-небудзь збояў. ідэя стварэння скульптуры была абвешчана ў 2002 годзе беларускімі грамадскімі арганізацыямі ў расіі і адобрана прэзідэнтам рэспублікі беларусь аляксандрам лукашэнкам і ў масквы сёння скульптары чакаюць вяртання са сталіцы расіі калегі - архітэктара юрыя грыгор'ева. пасля ўзгаднення творчых пытанняў пачнецца адліўка помніка ў бронзе (цяпер праца гатовая ў мяккім варыянце ў поўную велічыню). уладзімір рылатка называе помнік цікавым і тонкім. згодны з намміністра і леў гумілеўскі, які лічыць, што янка купала на гэты раз атрымаўся ня узнёсла-гераічным, а рамантычна-лірычным. у сваю чаргу старшыня рэспубліканскага мастацка-экспертнага савета па манументальным мастацтве іван міско запэўніў, што прайсці праз дзве «экспертызы» - беларускага савета і маскоўскага - справа нялёгкая. а гэта гаворыць пра тое, што помнік сапраўды атрымаўся. дакладная дата ўстаноўкі тварэння гумілеўскіх яшчэ не вызначана. у канцы траўня бронзавая статуя янкі купалы (у вышыню - амаль чатыры з паловай метра) ужо будзе гатова да адпраўкі ў первопрестольную. не выключана, што ўрачыстая цырымонія адкрыцця помніка адбудзецца ў верасні - у дзень беларускага пісьменства або ў дзень масквы.