Тэкля-старая удава, жонка нябожчыка цырпука. яна была нiзенькая, сухая, згорбленая бабулька, зморшчаная, як той грыб. жыла тэкля адна у старой хатцы на пагорку, ля лесу. яна любiла хадзiць па суседзях-вельмi гутарлiвая баба была, але i любiла сядзець на прызбе, пазiраць на стары лес i думаць сваю думу. тэкля была зауседы сумная, яе вочы нiколi не пакiдалi выразу смутку. яна зауседы думала аб сваiм сыне, ганарылася iм. тэкля жыла надзеяй на сустрэчу з лауруклм. яна верыла, што сын яе прыме, дапаможа. але ен пасаромеуся мацi. аутар з трапятаннем адносiцца да тэклi. мне вельмi шкала старую, яна любiла свайго сына, ен быу яе скарбам
Популярные вопросы