До ть будь ласка до завтра 1)Напишіть у зошиті власне висловлювання на тему чому Марія Цвєтаєва у вірші Книжки в обкладинках червоних називає світ дитинства імена улюблених героїв легендами золотих часів, 2)

1)?

2)?

3) они гордились своей высотой.

4)они её не любили потому, что она была самая высокая.

5)они были настроены к ней враждебно потому, что они ей завидовали.( завидовали её высоте)

у меня есть друг. его зовут гоша. это попугай.я его люблю, и он меня тоже.ему уже 3 года, взрослый мальчик.он красноспинный ара.

нам нравится разговаривать друг с другом.он всё всё понимает! когда ему что-нибудь рассказываю, он так внимательно смотрит в глаза и молчит. он умный.

у гоши спокойный характер.это добрый и милый попугай. когда у меня плохое настроение, он всегда поддержит, ободряюще поглядывая и медленно передвигаясь по клетке

гоша любит путешествовать.когда я чищу клетку, то отпускаю его в свободный полет по квартире. и вот тут он счастлив! летает туда-сюда крича непонятные мне слова.и пока он не налетается даже пытаться не надо поймать его - не получится.

я люблю гошу.он мой настоящий друг.

да.  в каждом ли фольклорном и произведении есть герой

прачынаюся я як-то раніцай ад галаўнога болю (учора добра адзначылі свята) і настойлівага патрабаванні сына - тат, ну тат, нам ўчора складанне выдалі і мне за яго настаўнік нічога не паставіў. усім паставіў, а мне няма. давай я табе яго прачытаю. тат, ну тат саш, з цяжкасцю кажу - давай потым (галава трашчыць), усе равносейчас нічога не разумею, нават слухаць не магу ўламаць ён усё-ткі меня.тема-то хоць якая была - пытаюся.- пра прыроду - кажа трэба было напісаць, я і напісаў па лес і зайцоў. - ну давай ..зараз паспрабую даслоўна пераказаць само складанне - ледзь больш за палову школьнай старонкі ў лінейку.такім чынам ў адным лесе - пачаў сашка, - пабудавалі завод, дзе з зайцоў шылі футры (пасля першых слоў, вочы мае сталі самі сабой павольна адчыняцца і вось, калі на завод прывялі чарговую партыю зайцоў яны вырашылі арганізаваць уцёкі(передглазами сталі ўсплываць кадры з асвенціма доўгая чарада няшчасных зайцоў перад велізарнымі завадскімі варотамі на фоне чадящихтруб. свядомасць стала распагоджвацца некалькі зайцоў сабраліся вкучку і сталі абмяркоўваць план уцёкаў. было вырашана зрабіць падкоп подколючей дротам і ўцячы ў лес (нягледзячы на пульсавалую галаўны боль я стаў павольна складацца напалову падпольшчыкі блін ивот, калі падкоп быў гатовы, некалькі зайцаў вырваліся на свабоду ибыстро пабеглі ў лес. па іх сталі страляць, але зайцы уворачивались отпуль. тады ў пагоню кінуліся ахоўнікі з сабакамі натуральна - столькі футраў без дазволу ўцякае. ціхая істэрыка, ржаць не магу, баюся галава расколецца, слёзы з вачэй адзін заяц доўга пятляў па лесе і яму ўдалося адарвацца ад пагоні (лёс астатніх невядомы, магчыма, што футра з іх насіў хто-небудзь з чытачоў дадзенага ліста. ўсхліпы - сын - не працягвай - літасці нарэшце-то выматаны пагоняй заяц ўляцеў на лясную палянку і ўпаў на траву, цяжка дыхаючы (дзякуй табе зайцаў бог, збярог, не даў згінуць на заводзе .. мыканне ў падушку).і тут зайцу на нос з дрэва зваліўся восеньскі жоўты лісцік, заяц паглядзеў на яго (вы гэта ўяўі сказаў: - прыгажосць-то !