осы мәтіннен айырмашылығын таба аласыз.
киіз басу. киіз басуға қойдың күзде кырқып алынған күзем жүнін пайдаланған. алдымен, киізге арналған жүнді тазалайды. ол үшін жүнді тулаққа салып, сабау ағашпен тулақтың жан-жағынан отырып алып сабаған. сонда жүн шаң-тозаңнан, шөп-шаламнан арылады және ұйысы жазылады. тулақ дегеніміз - сиырдың иленбеген, керіп кептірген қатты терісі. ал сабауды бұтақсыз түзу талдан, жыңғылдан, тобылғыдан жасаған. жүн сабау, әдетте, ойын-сауықпен өтеді. жүн болған соң «тулақ шашу» деген ырым жасалады. қазақта оюлы киізді текемет, сырмақдеп екіге бөледі. текеметтің жай киізден айырмашылығы бір түсті (ақ немесе қара) жүнді шиге төсеген соң бетіне бояған жүннен ою салады. қазақ киізді үйдің жабулары үшін, жерге салу үшін, тұсқа ілу үшін жасаған. тұсқа ілінетін өрнектеліп жұқалау қылып жасалған киізді түскиіз деп атаған. киізден бұдан басқа да тұрмыстық заттар киіз кебенек, киіз қалпақ, байпақ, кесеқап, шәйнекқап, кірқап, сандыққап, жер жастық, асмалдық (түйенің жабуы), тоқым, жабу, т.б. істеген.
кілем тоқу. қазақ әйелдерінің қолөнерінің бір түрі - кілем тоқу. кілемнің екі түрі - түкті кілемжәне тақыр кілем болады. түкті кілем көбінесе оңтүстік аймақтарда таралса, солтүстік өңір, негізінен, тақыр кілем тоқыған.
Популярные вопросы