Прачытайце яшчэ раз верш Дануты Бічэль «Бяроза». Затым паслухайце песню Ігара Лучанка на верш Анатоля Вялюгіна «Бярозка». Чым падобныя і чым адрозныя вобразы дрэў у гэтых творах?

Бярозка
Словы А. Вялюгiна
Музыка I. Лучанка
Снягі і зоры за акном.
Заснулі ў хаце ўсе даўно.
Бярозка юная галлём
Паціху стукае ў вакно.
А ты плывеш у белы свет...
Сінее плынь тваіх вачэй...
І найдалейшая з планет
Сяла суседняга бліжэй.
Стаіць, задумная, адна,
Як ветразь даўніх зім і лет.
Стаіць бярозка ля акна,
З якога мне адкрыўся свет.
...А я ўсё чую шум лясоў.
Шляхі ў маленства замяло.
І сніцца сон з найлепшых сноў:
Бярозкі дзіўнае святло.
ПАДОБНАЕ:
У гэтых вершах вельмі маляўніча раскрываецца вобраз заснежанай бярозы: адзінокай, задуменнай, з тонкімі галінамі.
РОЗНАЕ: У вершы Д.Бічэль бярозка — сімвалізуе сум па недасяжным марам, нерашучасць, адзіноцтва ў жыцці.
У вершы А.Вялюгіна бярозка — сімвал шчаслівага маленства, Радзімы, мар,успамінаў пра былое, лепшыя ўспаміны пра жыццё.