21. Знайдзіце і падкрэсліце (у адпаведнасці з іх сінтаксічнай роляй) несвабодныя словазлучэнні. Побач запішыце пытанне да указана- га вамі члена сказа , очень !!

мой самы дарагі чалавек.

напэўна, тысячы твораў напісаныя пра маму. для кожнага чалавека мама - гэта самае дарагое і святое ў жыцці. вельмі цяжка перадаць, што для цябе значыць мама. гэта ўсё роўна, што напісаць пра значэнне сонца для ўсяго жывога на планеце. чалавек з самай першай хвіліны свайго жыцця непарыўна і назаўсёды звязаны з мамай. гэта самае першае слова, якое прамаўляе дзіця, і ў самыя цяжкія хвіліны жыцця мы заўсёды звяртаемся да мамы.

маю маму клічуць анастасія. яна такая ж прыгожая, як і яе імя. у маёй мамы вялікія карыя вочы, а галоўнае яны заўсёды іскрацца пяшчотай і клопатам. я здзіўляюся, як яна паспявае зрабіць тысячы спраў. у доме заўсёды чысціня і парадак, мама вельмі смачна гатуе. з хатнімі справамі яна спраўляецца лёгка, усё спорыцца ў яе руках. яна на ўсё знаходзіць час, як быццам у яе сутках больш гадзін, чым ва ўсіх!

мама працуе лекарам, яе цэняць на працы. яна з дзяцінства марыла стаць урачом, хацела людзям у цяжкія для іх дні, лячыць іх, падтрымліваць добрым словам у цяжкі момант. з працы, нягледзячы на стомленасць, мама заўсёды вяртаецца дадому ў добрым настроі. а яшчэ яна вельмі вясёлы і спагадны чалавек. у мамы вельмі шмат сяброў. са сваімі сяброўкамі яна сябруе з ранняга дзяцінства. толькі вельмі добры чалавек можа захаваць і пранесці дзіцячую сяброўства праз столькі гадоў.

мая мама самая выдатная, самая лепшая на свеце. калі я была маленькая, я часта хварэла. матуля не спала начамі, перажывала, хваляваліся. я памятаю, як яна вучыла мяне чытаць, пісаць, а яшчэ мама шмат малявалі. яна распавядала мне казкі і адначасова малявала іх для мяне. мама - гэта мой сябар, суразмоўца і памочнік. я заўсёды ў любую хвіліну магу звярнуцца да мамы. яна мяне заўсёды выслухае, дапаможа і падтрымае ў цяжкую хвіліну. мама - такі блізкі чалавек, жыццё без якога проста немагчыма. яна заўсёды побач, родная, кахаючая, клапатлівая. я не магу нават у думках аддзяліць сябе ад матулі. яна разам са мной перажывае мае няўдачы, разам са мной радуецца маім поспехам. мама заўсёды імкнецца засцерагчы мяне ад няправільных учынкаў і крокаў, але, на жаль, я не заўсёды прытрымліваюся яе парадаў, аб чым потым вельмі шкадую.

як я люблю залезці да мамы на калені, прыціснуцца да яе і адчуць асаблівы, родны пах. у гэты момант я адчуваю такую абароненасць і ўпэўненасць, якую, напэўна, адчуваю птушаняты ў шкарлупіне. калі мы доўга не бачымся, вельмі не хапае дотыку добрых і далікатных мамчыных рук, яе ласкавага і далікатнага галасы. вядома, матуля часам можа і заругать, і хмурна зрушыць бровы. але нават у гэтыя моманты ў яе вачах прадзімае бязмежная любоў і напэўна ад гэтага адчуваеш сябе вінаватай.

матуля - гэта яшчэ свята. да раніцы майго дня нараджэння яна заўсёды ўпрыгожвае мой пакой шарамі і рознакаляровымі плакатамі.

мы ўсе спяшаемся вырасці. мы стараемся здавацца дарослымі ў школе і ў двары. але толькі калі надыходзіць ноч і за акном цёмна я зноў маленькі і безабаронны дзіця. дзіцяці вельмі неабходна, каб матуля паклала зручна падушку, схавала коўдрай, пацалавала і сказала: «дабранач сонейка, прыемных сноў».

я вельмі моцна люблю сваю маму. сілу гэтага пачуцця немагчыма выказаць словамі. я хачу сваёй матулі доўгіх гадоў жыцця, каб яна ніколі не хварэла. а я буду старацца не засмучаць яе.

адклеiць,аднесцi,сплюшчыць.

рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. а ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу.адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў ян баршчэўскі. вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "шляхціц завальня, або беларусь у фантастычных апавяданнях". яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх аповеды падарожнікаў у доме шляхціца завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя.найбольш цікавае апавяданне "плачка". гэта адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. у гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых , у пустых касцёлах і на руінах. на яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе плачкай. вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным.вобраз плачкі арыгінальны і не сустракаецца ў іншых славянскіх літаратурах. кніга "шляхціц завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.

вам

потому что это обращение к уважаемому человеку