Параунайте Вячку i яго дружыннiкау, з аднаго боку, i персанажау з лагера тэутонау (рыцар Данiiл, граф Пiрмонт, епiскап Альберт) - з другога. Як характарызуюцца прадстаунiкi гэтых лагерау у навуковым творы - вучэбным дапаможникау па гiсторыi

восень (роднасна інш-прускай. assanis - «восень», гот. аsаns - «жніво», этымалагічна - «час жніва"; па тлумачэнню даля - ад «асяняць» - зацяняць: наступ змроку) - адно з чатырох часоў года, паміж летам і зімой. восень - пераходны сезон, калі прыкметна памяншэнне светлавога дня і паступова паніжаецца тэмпература навакольнага асяроддзя.

складаецца з трох месяцаў: у паўночным паўшар'і - верасня, кастрычніка і лістапада, у паўднёвым - сакавіка, красавіка і траўня.

па колькасці якая паступае на зямлю ад сонца энергіі раўнадзенства павінны быць сярэдзінай адпаведных сезонаў. але затрымка ў змене тэмпературы (выкліканая фізічнымі ўласцівасцямі вады і зямлі) затрымлівае кліматычныя сезоны адносна астранамічных. тэмпературная затрымка змяняецца ў залежнасці ад канкрэтнага месца, таму ў адных культурах восеньскае раўнадзенства расцэньваецца як сярэдзіна восені, а ў іншых - як пачатак восені.да xviii стагоддзя ў маскоўскай дзяржаве восень (есень) працягвалася ад 23 верасня да каляд хрыстова - гэта значыць да 25 снежня. у кожным часу года лічылася па 91 дня і па полчетвертого гадзіны.у старадаўніх пасхаліях восень апісвалася наступным чынам:

у 1348 годзе адбыўся сабор у маскве, на якім пакладзена пачынаць год з верасня, а не з сакавіка. з xv стагоддзя новы год пачынаўся 1 верасня, звесткі аб святкаванні новага года з'яўляюцца з канца xv стагоддзя. «парыжскі слоўнік маскавітаў» (xvi стагоддзе) захаваў руская назва навагодняга свята: першы дзень у годзе.у ірландыі, згодна з нацыянальнай метэаралагічнай службе (met eireann), восеньскімі месяцамі з'яўляюцца верасень, кастрычнік і лістапад. аднак у ірландская календары, які грунтуецца на старажытных кельцкіх традыцыях, восеньскімі лічацца жнівень, верасень і кастрычнік.

мне кажется 5)дрэнны .. рлвншк

буда кашалеуски пишатся праз злучок

так как утвораныя ад складаных назоуникау без злучальной галоснай

ответы

буда-кашалеуски

я.купала паказаў у творы цяжкі шлях беларускага сялянства ў пошуках страчанай бацькаўшчыны, зямлі і волі. галоўны герой драмы — сымон, старэйшы сын зяблікаў. гэта свабодалюбівы, непакорны, моцны духам чалавек. ён здольны абараніць сваю чалавечую годнасць, заступіцца за іншых. "свайго ў крыўду не папушчу, хоць бы там свет дагары нагамі перакуліўся", — гаворыць ён. зоська і незнаёмы параўноўваюць яго з вольнай птушкай, магутным арлом: "птушкаю-арлом быць бы табе і лётаць па паднябессі, як лётае вецер гэты вольны! ". вобраз сымона пададзены ў развіцці. спачатку ён, як і яго бацька, спадзяецца на справядлівасць суда і законаў. упэўнены ў сваёй праваце, ён, калі дваровыя людзі заворваюць пасевы, з сякераю ў руках бароніць сваю зямлю. як чалавек рашучы, настойлівы і ўпарты, сымон хоча дабіцца праўды ўласнымі сіламі. на бацькавай магіле ён дае клятву "жывым не сысці з гэтага месца, з гэтага разграбленага хай б'юць, рэжуць, катуюць". на прапанову маці скарыцца, пайсці да паніча на службу сымон рашуча адказвае: "пакарыцца? . гэта, мамачка, значыць: прадаць, утапіць сябе, цябе, нас усіх у няволю ім на векі вечныя — запрасіцца ў вечнае рабства, з якога выхаду ніколі не знойдзем ні мы, ні тыя, што пасля нас рабства ў спадчыну атрымаюць". прымірыцца з панічом для сымона — гэта здрадніцтва, адступніцтва. становіцца зразумелым, чаму герой так строга асуджае зосю, якая свядома пайшла на сувязь з панічом і аддала сябе на "загубу, на глум вечны". шлях да актыўнай і дзейснай барацьбы сымон адшукаў не адразу. пераканаўшыся ў марнасці намаганняў сваімі сіламі дабіцца справядлівасці, сымон пачынае задумвацца над сэнсам бацькавых слоў, што "трэба розумам ваяваць, а не тапаром". пад уплывам перажытага (смерці бацькі, страты зямлі і хаты, ганьбы зоські), а таксама агітацыі незнаёмага погляды галоўнага героя драмы на шляхі вызвалення з няволі мяняюцца: "i я розумам буду ваяваць і другіх вучыць да гэтае вайны. годзе крыўды, годзе няпраўды! " разам з незнаёмым ён ідзе "на вялікі сход! па бацькаўшчыну! " на гэтым сходзе, па словах незнаёмага, будзе вырашацца пытанне аб тым, як выгнаць з роднай зямлі страшнага смока-упыра, як далей змагацца за поўнае вызваленне