Аўтарскія выслоўі на тэмы "і наша мова - з-пад крыла душі", "чалавек -- гэта целы "

Кожны чалавек – гэта цэлы свет (к. чорны). чалавек – заўсѐды бог. але тады, калі ѐн падобны толькі на самога сябе (я. скрыган). не шукай на свеце нейкую падкову, /што прыносіць шчасце і знішчае злосць. / не чакай ад неба цудаў і спакою, / ведай: / на зямлі ты – гаспадар, не госць (п. пруднікаў). вада і агонь, якія пярэчаць адно аднаму, мірацца на чалавеку: і вада ачышчае яго, і агонь таксама (а. разанаў). калі нараджаецца чалавек, нічога ў свеце не памірае ўзамен (г. марчук). кожны чалавек носіць у сабе храм. штодзень, з году ў год. толькі ў адных ѐн маўчыць, а ў другіх звоніць на ўсе свае званы. але ѐсць яшчэ і трэція: званы раздзіраюць такому душу, аднак ніхто гэтага звону не чуе – чалавек не выпускае яго з сябе. апошнія паміраюць першымі – раней за ўсіх. ад карозіі храма, які яны носяць у сабе. а раўнадушныя сцвярджаюць – ад разрыву сэрца (я. сіпакоў) выпиши какое понравится, там где такой знак / это четверостишие

халодная і ветраная, вясна ўсё роўна прыйшла ў беларусь.

у красавік пачалі распускацца кветкі, нягледзячы на маразы ўначы.

вяснавыя кветкі бываюць рознымі: белымі і чырвонымі, вялікімі і маленькімі, светлымі і цёмнымі.

май - добры месяц, напоўнены светлымі святамі.

для людзей, для жывёл, для раслін - для прыроды сакавік на гэты раз быў цёплым.