Ледзь мы чуем санак бег, бяжым мы з хлопцамі старанна і незагойные жыццём раны не перашкода ўбачыць снег! мы бяжым і палеў абшара цягне нас. і кліча гучна голле: "зірні ж ты, люд, на наваколле, успомні, колькі ў цябе мар! тады і дні студзеныя не дні, а на душы як і ў плачкі- скруха але ж ты люд, хай дайдзе да твайго вуха, што прыгажосць зімы ў цішыні!
Популярные вопросы